ادامه بازداشت انصافعلی هدايت عليرغم پايان قرار بازداشت موقت و بيماری

راديو فردا: انصافعلی هدايت، روزنامه نگار مستقل كه از سه ماه پيش در بازداشت به سر می برد، ٢٠ روز است كه بدون تمديد قرار بازداشت در زندان است و به گفته خانواده وی، خونريزی روده او هم در چند روز اخير شديدتر شده است. انصافعلی هدايت سه ماه پيش پس از بازگشت از كنفرانس سه روزه اتحاد جمهوری خواهان ايران در برلين، بازداشت شد و ماه گذشته دادگاه بدوی او را به ١٨ ماه زندان محكوم كرد.

جمشيد زند - راديو فردا: محاكمه انصافعلی هدايت، روزنامه نگار مستقل در تبريز، روز ٢٦ فروردين ماه در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی اين شهر برگزار شد و يك روز پس از آن حكم دادگاه صادر شد. دادگاه انصافعلی هدايت را به اتهام توهين به رهبری به يك سال زندان و به اتهام فعاليت گسترده تبليغاتی عليه نظام جمهوری اسلامی به شش ماه حبس محكوم كرد. در همان روز صدور حكم، قاضی نقوی، مسئول رسيدگی به پرونده انصافعلی هدايت، قرار وثيقه ای چهل ميليون تومانی برای آزادی وی صادر كرد و به درخواست وكيل مدافع آقای هدايت، پرونده برای تجديد نظر به دادگاه ديگری در تبريز فرستاده شد. امروز سه شنبه ٢٠ روز است كه قرار بازداشت موقت آقای هدايت به پايان رسيده و اين روزنامه نگار مستقل همچنان در بهداری زندان تبريز است. دادگاه تجديد نظر نه حكم بازداشت او را تمديد كرده است و نه قرار وثيقه قاضی نقوی را به اجرا گذاشته است.
عباس جمالی، وكيل مدافع آقای هدايت می گويد: پس از گذشت ٢٠ روز مسئولان رسيدگی به درخواست تجديد نظر در حكم آقای هدايت به بهانه مطالعه پرونده از هرگونه اقدامی جهت برگزاری دادگاه و يا اجرای قرار وثيقه خودداری می كنند.
عباس جمالی (وكيل انصافعلی هدايت، تبريز): اين چند روزه كه من پيگير پرونده بودم، حتی برای قبولی وثيقه، متاسفانه قضات شعبه ١٣ از قبولی وثيقه سر باز می زنند. بهانه شان هم اين است كه ما پرونده را نخوانده ايم. من حتی با مراجعات مكرر لايحه ای هم نوشتم و تاكيد هم كردم كه در زندان بودن آقای هدايت و بازداشتشان جزء مصاديق بازداشت غير قانونی است. ولی هنوز جوابی به ما ندادند.
ج . ز : آقای جمالی اگر دادگاه بدوی قرار وثيقه برای آقای هدايت صادر كرده، چرا خود قاضی نقوی اين قرار را اجرا نكرد.
عباس جمالی: همان ٢٦ فروردين ماه يعنی روز محاكمه آقای هدايت چون يك ماه قرار بازداشتشان كه برای سومين بار تمديد شده بود، تمام شده بود، قاضی نقوی همان روز رسيدگی پرونده در مورد قرار تصميم گرفت و قرار بازداشت را فك كرد و قرار وثيقه صادر كردند و چون آن قاضی نمی توانست سند از ما قبول كند، چون بيست و هفتم رای داد و قاعده فراق دادرس بود، ايشان نمی توانستند سند قبول كنند، ما منتظر شديم تا دادگاه تجديد نظر اين كار را بكند. ولی دادگاه تجديد نظر هم از قبولی وثيقه سر باز می زند.
ج . ز : يعنی دادگاه تجديد نظر حاضر نيست حكم قاضی نقوی را اجرا كند؟
عباس جمالی: متاسفانه بله، قاضی نقوی قاضی بازداشت را فك و قرار وثيقه به مبلغ ٤٠ ميليون صادر كردند كه بايد دادگاه تجديد نظر اين قرار وثيقه را از ما قبول كنند كه متاسفانه قبول نمی كنند و بهانه شان هم اين است كه داريم پرونده را مطالعه می كنيم.
ج . ز : نعمت احمدی و محمد علی دادخواه، دو وكيل ديگر آقای هدايت نيز به غير قانونی بودن بازداشت او اعتراض كرده و خواهان اجرای قرار وثيقه وی شده اند. در همين حال به گفته خانواده آقای هدايت، خونريزی روده او همچنان ادامه دارد و در روزهای اخير شديدتر شده است. انصافعلی هدايت بيش از سه هفته است كه به علت شدت خونريزی روده در بهداری زندان تبريز نگهداری می شود و به گفته دخترش، فاطمه هدايت كه ساعاتی پيش با او ملاقات كرده، حتی از دسترسی به آب گرم برای شستشو نيز محروم است.
فاطمه هدايت (دختر انصافعلی هدايت، تبريز): ما امروز ساعت يك بعد از ظهر با پدرم ملاقات داشتيم، طی اين ملاقات پدرم اعلام كردند كه وضعيت جسميشان زياد خوب نيست و خونريزی شان تشديد شده. در بهداری دارو در اختيارشان هست، ولی آب آنجا قطع است،‌ الان مدت ٢٠ روز يا ١٩ روز است كه آب آنجا قطع است، آب گرم در اختيارشان نيست كه بتوانند استفاده كنند. طبق دستور پزشك هم بايد پدرم از آب گرم استفاده كنند كه متاسفانه دسترسی به آب گرم در بخش بهداری وجود ندارد.
ج . ز : و در تحولی تازه دختر انصافعلی هدايت می گويد: پزشكان زندانی بهداری تبريز ادعا می كنند بيماری خونريزی آقای هدايت پيش از زندانی شدن او اتفاق افتاده و خود وی مسئول مداوا و معالجه بيماريش است.
فاطمه هدايت: از وقتی كه پدرم دستگير شده، خونريزی دارد و ما به هر جايی كه سر زديم، خواستار شديم كه لااقل به عنوان يك انسان كه دچار بيماری شده، به ايشان برسند. متاسفانه قبل از عيد پزشكانی كه رفته بودند برای معاينه ايشان، ديروز به پدرم نامه ای دادند كه طی آن نامه حالا به صورت عمد يا غير عمد نوشته شده كه پدر من اظهار داشته كه اين بيماری قبل از، يعنی از اوايل سال ٨١ بوده، ولی در صورتی كه بعد از آن پدرم پزشك رفته، يك همچين ادعايی را نكردند، پزشكان يعنی يك همچين چيزی را تاييد نكردند. و آنها خواستند به اين ترتيب درمان پدرم به عهده خودش باشد و زندان و دادگستری هيچ تلاشی نكنند برای بهبود ايشان و هيچ امكانی را در اختيارش نگذارند تا بهبوديش سريعتر باشد.