کارگران
کودکان
زنان هنر
و ادبیات
لطیفه
تصاویر
کامپیوتر
سایت های دیگر
اخبار روز از پیک ایران
اخبار سایت بی
طرف
اخبار رادیو فردا
خارجی
آرشیو
صفحه نخست
______________________________________________________________
ستم مصاعف بر دختران دانشجو
در نظام ضد زن حاکم بر ایران در
تمامی شئونات زندگی و تمام عرصه های جامعه زنان مورد ظلم و ستم و بی حقوی مضاعف
قرار دارند. بدین معنا که علاوه بر ستم و ظلمی که از طرف سیستم حاکم و طبقه حاکم بر
تمامی مردم و افراد می رود، زنان تنها به جرم زن بودن شان مورد ستم های خاص و مضاعف
قرار می گیرند. این امر لزوم مبارزه شدید تر و منسجم تر از طرف زنان و تمامی انسان
های جامعه که به برابری زن و مرد در تمامی عرصه ها اعقاد دارند را افزایش می دهد.
در دانشگاه ها نیز به دختران دانشجو تنها به جرم دختر بودن شان بیشتر از پسران ستم
روا داشت می شود. یعنی علاوه بر مسائلی که کلیه دانشجویان هر روز در محیط دانشگاه
از آن رنج می برند یعنی کمبود امکانات رفاهی، نبود آزای بیان و تشکل، عقب افتاده
بودن سیستم آموزشی و نبود آزادی آکادمیک و نازل بودن علمی دانشگاه ها دختران از
جدا سازی جنسیتی، حجاب اجباری، کم تر بودن امکانات رفاهی شان، کنترل و سرکوب بیشتر
آزادی های فردی شان رنج می برند!
جداسازی جنستی در محیط دانشگاه علاوه بر این که توهین مستقیم به تمامی انسان ها و
دانشجویان است و آنان را در سطح حیوانات نزول می دهد و عملی قرون وسطایی و هم ردیف
با آپارتاید نژادی است که به درستی باید بر آن نام آپارتاید جنسیتی گذارد اولیه
ترین نتیجه اش بی حقوق تر کردن دختران است. چون در این جدا سازی همیشه سهم دختران
به مراتب کمتر از پسران دانشجو است. مثلا در سالن ها و سلف سرویس ها و دیگر مکان
ها عمومی دانشگاه ها همواره مکان کوچک تر و از لحاظ موقعیت و امکانات بد تر مختص
زنان است! با توجه به این که هر سال بر تعداد دانشجویان دختر افزوده می شود این
امکانات متناسب با افزایش جمعیت رشد نکرده اند! البته راه حل درست این جریان این
است که کلیت و نفس جدا سازی بر مبنای جنسیت که عملی احمقانه است را نفی کنیم نه
تنها این که خواهان اندکی سهم بیشتر بشویم! باید مبارزه مان را برای نفی ریشه ای
این ستم کانالیزه بکنیم.
حجاب و پوشش اجباری نیز از دیگر مواردی است که دختران دانشجو در محیط دانشگا با آن
در گیر هستند. درست است که این معضل در کل جامعه وجود دارد و دقیقا یکی از بدیهی
ترین و ابتدایی ترین حقوق هر انسان یعنی آزادی انتخاب نوع پوشش در تمامی جامعه نقض
می شود، اما در دانشگاه ها متاسفانه این امر تشدید شده تر است. یعنی دختران دانشجو
با آن نوع پوششی که در خیابان ها و دیگر مکان های عمومی می توانند ظاهر شوند و
ماموران حکومتی و سرکوب گر جرات نمی کنند به آنان متعرض شوند نمی توانند در دانشگاه
ظاهر شوند، چون سریعا به وسیله دستگاه ها سرکوب حراست و کمیته انضباطی و بعضا بسیج
مورد تعرض قرار می گیرند.حتی در برخی از دانشگاه ها خصوصا دانشگاه های آزاد چادر به
عنوان حجاب اجباری وجود دارد! در ضمن دختران دانشجو معمولا جز مدرن ترین و پیشرو
ترین بخش زنان جامعه هستند! در نتیجه به نظر می رسد اگر قرار باشد به صورت عملی با
حجاب و پوشش اجباری مخالفت و اعتراض شود نقطه شروع خوب می تواند محیط دانشگاه ها
باشد.
همواره با اولین تعرض مسئولان دانشگاه به حقوق صنفی و امکانات رفاهی دانشجویان
قربانی همواره دختران دانشجو بوده اند. اگر قرار باشد اردوها را لغو کنند اول
دختران را از اردو ها علمی و تفریحی محروم می کنند. اگر قرار باشد امکانات کتابخانه
و سلف سرویس و ورزشی و خوابگاه کم شود ابتدا این امر مختص دختران است . ده ها مثال
دیگر! چون در ذهنیت عقب مانده ضد انسانی اینان دختران شهروندان درجه چندم هستند و
راحت تر می توان بی حقوق شان کرد.
در ضمن به خاطر حاکمیت دیدگاه مردسالاانه و این که دختران نباید در انظار عمومی به
صورت های آزاد ظاهر شوند همواره اولین قربایان تعرض دستگاه های سرکوب به آزادی های
فردی و اجتماعی دختران بوده اند یک نمونه ی بسیار ساده و کوچک این قضیه ساعت ورود و
خروج دختران از خواگاه های دانشجویی است! در تمام خوابگاه ها کشور معمولا بین ساعت
8 تا 9 شب تمامی دختران دانشجو باید به خوابگاه برگردند وگرنه با عواقب و مجازات
هایی از قبیل تماس با خانواده و یا احضار به کمیته هی انضباطی روبرو می شوند! این
امر دقیقا تضییع حقوق یک انسان بالغ و بزرگ سال است. اگر واقعا حاکمیت اسلامی
جامعه ما به فکر سلامت و امنیت دختران دانشجو است راهکارش محروم کردن آنان از حقوق
ابتدایی شان نیست راهکارش کنترل و سرکوب روزافزون آنان نیست بلکه باید محیط جامعه و
مکان ها ی عمومی شهر را امن کنند تا دختران دانشجو در هر ساعت از شبانه روز که
خواستند در آزادی کامل و امنیت بتونند در شهر بگردنند ! البته این خواستی خیالی از
حاکمیت اسلامی ناکارآمد و ضد بشری جمهوری اسلامی است! در این میان دختران دانشجو
در حیاط و محیط های غیر سر پوشیده خواگاه هایشان نیز حق ندارند حجاب تحمیلی شان را
بردارند! چون حکم ناموس مسئولان را دارند و احتمالا حتی در چاردیواری خوابگاه ها و
در حیاط آن ها نیز احتمال به خطر افتادن این ناموس وجود دارد! کوچک ترین آرایش
دختران در خوابگاه با برخورد شدید نگهبانان خوابگاه که معمولا مرد هستند و در این
امور آموزشات لازم را نیز دریافت کرده اند روبرو می شود!
این ها تنها گوشه ی کوچکی از بی حقوقی دختران دانشجو در محیط دانشگاه و خوابگاه ها
بود. باید به این موضوعات موشکافانه تر نگریسته شود و ابعا مختلف آن شکافته شود و
تحلیل عمیقی شود و سپس راهکار های مبارزه و اعتراض به این قبیل ستم های مضاعف بررسی
شود. در آینده حتما به آن ها خواهیم پرداخت.