|
|
کارگران
کودکان
زنان هنر
و ادبیات
لطیفه
تصاویر
کامپیوتر
سایت های دیگر
اخبار روز از پیک ایران
خلاصه اخبار رادیو فردا
خارجی
آرشیو
صفحه
نخست
______________________________________________________________
فرزانه ابراهيم زاده
سالهاست که هشتم مارس درجهان روز
زن نام گرفته است.
زنان دنیا در این روز با بر پا داشتن متینگ ها، همایشها، گردهمایی ها و تجمعات ضمن
بزرگداشت هشتم مارس 1907 مسائل و در خواست های خود را مطرح می کنند.
با آغاز انقلاب صنعتی در قرون هفدهم و آغاز قرن هیجدهم جهان بخصوص کشورهای اروپایی
و غربی با شتاب فزاینده ای به سمت صنعتی شدن رفتند . و صاحبان صنایع که از طبقه
جدید بورژوازی بودند به فکر بالابردن سرمایه و تولید بودند . و برای رسیدن به این
هدف فشار زیادی به طبقه کارگر آوردند . این مسئله خود باعث به وجود آمدن جنبشهایی
زیادی در اروپا شد. اما در این میان بیشترین استثمار متوجه زنان و کودکان بود . با
آغاز قرن نوزدهم که قرن انقلابهای ایدئولوژیک در سراسر دنیا بود اعتراضات بالا گرفت
و زنان کارگر هم به دنبال کسب حقوق برابر آمدند.
در دهه 1840 زنان آلمانی یک سری اعتراضات و متینگ هایی بر
پا کردند. و روز 19 مارس را به نام روز زن نام گذاری کردند. از آن سال به بعد همه
ساله در مارس مراسمی برای یادبود زنان کارگر آلمانی برگزار می شد. که اعتراضات آرام
و بی سر و صدایی بود.
در هشتم مارس 1906 زنان کارگر نیویورک و شیکاگو که همچون سالهای پیش به برگزاری
تظاهرات آرام دست زده بودند با مخالفت پلیس مواجه شدند. این زنان که عمدتا از
کارگران صنعت نساجی بودند که پس از پایان کار در سالنی اجتماع کردند. در این حمله
تعداد زیادی از زنان کشته و زخمی و دستگیر و گروه زیادی هم از سر کارشان اخراج
شدند.
با این وجود در سال بعد در سالگرد حمله پلیس نیویورک به زنان تظاهرات وسیعی در
نیویورک انجام شد که طی آن زنان کارگر ضمن یاد بود آن روز به زیادی ساعات کار، بهره
کشی از کودکان و نبودن حق رای زنان اعتراض کردند. که اینبار هم سرکوب شد. این حرکت
در سالهای بعد تداوم یافت. و از مرزهای آمریکا به اروپا رفت.
در سال 1910 کلارا زتکین از زنان مبارز آلمانی در کنگره بین الملل زنان پیشنهاد داد
تا همه ساله روز 8 مارس به نام "روز جهانی زن" نامیده شود . این پیشنهاد یک سال در
محافل مختلف مورد بررسی قرار گرفت و سرانجام به تصویب همه گروها و کشورها رسید. و
از سال 1911 رسما 8 مارس" روز جهانی زن "لقب گرفت.
نخستین 8 مارس در اروپا و آمریکا و روسیه توسط زنان در محیط های کار و سالن های
عمومی و حتی در منازل برگزار شد.
همه ساله مراسمی در سراسر دنیا چه بطور علنی و حتی غیر علنی برگزار می شود. این
یادبود به ویژه از دهه 1960 که موج دوم جنبش های فمنیستی آغاز شد با شور بیشتری
برگزار می شود.
در ایران هم نخستین بار روز جهانی زن در سال 1301 توسط انجمن پیک سعادت نسوان که از
گروههای سوسیالیستی بودند برگزار شد . و تا سال 1357 هر ساله این مراسم برگزار می
شد . بعد از سال 57 تا سال 1378 این مراسم از طرف دولت ممنوع اعلام شد اما با آغاز
دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی از سال 1378 این مراسم توسط گروههای مختلف زنان بر پا
می شود.
اما امسال اتفاق تازه ای در حال وقوع است . مقارن بودن این روز با ایام دهه اول ماه
محرم این گمان را برای بسیاری بوجود آورد که شاید مراسم این روز در ایران کم رنگ تر
برگزار شود و یا از طرف دولت و سازمانهای ذی ربط با برگزاری مراسم مخالفت صورت
بگیرد . اما درست برخلاف این تصور از حدود یک هفته پیش از روز هشتم مارس یعنی از
ابتدای این ماه گروههای زیادی خود را آماده برگزاری نشستها و همایشهایی به این
مناسبت کردند . این گروهها نه تنها گروههای خاص زنان چون مرکز فرهنگی زنان – که
برپا کننده نخستین هشتم مارس پس از انقلاب از سال 78 به بعد بود - بلکه حتی در
دانشگاههای مختلف گروههای دانشجویی برنامه هایی را تدارک دیدند . علاوه بر این برای
نخستین بار پس از انقلاب در روز هشتم مارس با مجوز وزارت کشور تجمعی در پارک لاله
برگزار می گردد. نمی دانم این باید از این اتفاق خوشحال بود یا نه؟ نمی دانم این را
به نوعی رسمیت بخشیدن به هشت مارس دانست یا نه؟ و آیا اصلا باید تنها روزی یا
نهایتا هفته ای را در سال به زنان اختصاص داد یا خیر؟ این اختصاص خاص جدا سازی بین
جنسیت ها نیست؟ مگر شعار فمنیستها برقراری حقوق برابر نیست پس اختصاص یک روز بر این
عدم تساوی دامن نخواهد زد؟ من مخالف برگزاری هشتم مارس و یا اختصاص روزی بنام زن
نیستم اما اعتقاد دارم تنها در هشتم مارس نباید به مشکلات و مسائل زنان پرداخت
هرروزی می تواند هشت مارس باشد نه اینکه تنها و یا حداقل یک هفته را به این مسئله
اختصاص دهند و بعد از نهم مارس تا یک سال از مطالبات زنان حرفی به میان نیاید.