|
|
______________________________________________________________
2009-03-05
کارزار زنان 4 ساله شد!
پویان انصاری
اینکه هر حرکتی به خصوص با طرحی نو و متفاوت از سایر حرکت های تکراری، آغاز به کار می کند، مسلمأ! با واکُنش هایی در پیرامون خود روبرو می شود که واقعیتی است انکار ناپذیر.
"کارزار زنان" آن حرکت متفاوت از سایر آکسیون های اعتراضی درخارج کشور بود که در شروع حرکت، حول و حوش آن، بحثهای موافق و مخالف در گرفت.
چهارسال پیش، همانطور که برنامه ریزی شده بود، تعدادی از زنان مبارز و مُتعهد با طیف های گوناگون فکری، به عنوان بخش کوچکی ازگرایشات مختلف زنان، با حرکتی در خور تحسین، به استقبال روز جهانی زن (8 مارس) رفتند.
کارزار زنان با وجود اولین تجربه خود، و با تمام سختی ها و کمبودها توانست یکی از زیباترین و بزرگترین راه پیمایی های به جا ماندنی در تاریخ تظاهرات اعتراضی برون مرز (دربرخی ازشهرهای اروپائی) علیه رژیم زن ستیز قرون وسطایی جمهوری اسلامی را به مناسبت روز جهانی زن (8 مارس) با شکوه برگزار کُند.
برجستگی کارزار زنان رامی توان در همبستگی زنان مبارز، از کشورهای مختلف مانند، افغانی، آمریکایی، هندی، تُرک و ... با گرایشات گوناگون دید.
در این حرکت، مردان آزادیخواه و مُتعهد در کنار زنان و یکصدا با شعارهای انقلابی و اجرای تأتر سنگسار زنان و اعدام، مردم را از آنچه که در زندانی بنام ایران، توسط رژیم آدم کُش جمهوری اسلامی می گذرد، به نمایش گذاشتند.
شور، نشاط و یکپارچگی مردم از کُرد، آذری، فارس و .... فرهنگ همبستگی و صداقت را نشان داد که می شود در کنار هم بود و یک صدا پژواک فریاد مردم در بندمان باشیم، به شرطی اینکه از خیلی چیزها باید گذشت! که همگی از آن آگاهند و احتیاجی به بازگو کردن آن نیست!
قرار هم نبود این حرکت، رژیم سرتا پا مسلح جمهوری اسلامی را سرنگون کند! و کارزار زنان، چنین ادعایی هم نه داشته است.
در ادامه کار این حرکت اعتراضی، عده ایی به عناوین مختلف (که توضیح آن در حوصله این نوشته کوتاه نیست) از کارزار جدا شدند و مبارزه خود را یک تنه، حزبی، گروهی یا سازمانی علیه جمهوری اسلامی دادند و می دهند.
صراحتأ بگویم (هرچند وارد خطوط قرمز! می شوم و این باعث دلخوری عده ای از دوستان و رفقا می شود، البته مهم هم نیست!) که تعدادی از زنان مبارز که دارای سایت، وبلاگ، سازمان، حزب و یا نامی شناخته شده در جنبش زنان هستند و معتقدند "از آنجائیکه شعار های کارزار بقول معروف " تُند" است! از اینرو شعارهای آنها نمی تواند در برگیرنده خواسته های اکثریت زنان باشد و آنها را دور هم جمع کند!
یا بر عکس، زنان مبارز دیگری که معتقدند "چون کارزار شعار هایش لیبرالی است نمی شود با آن کار کرد!
تعدادی هم که از ابتدا، بنا بدلائلی، به کارزار نه پیوستند، (چه خوش شون بیاد، چه نیاد، همه مسائل شخصی، سازمانی و ... بوده است و بس!)
حال، تمام فعالین جنبش زنان، کُلاه خود را قاضی کنند و از خود سئوال کنند!؟ چه کار عملی انجام داده اند!؟ که مثلأ کارزار زنان از انجام آن سرپیچی کرده است!؟
از این دوستان و رفقا باید سئوال کرد، آیا اختلافات عملی وجود داشت!؟ آیا جز سمینار و یا آکسیون اعتراضی و یا ... کاری خارق العاده ای انجام شد!؟ آیا نمی شد، کنار یکدیگر در سمینار، از امپریالیسم، لیبرالیسم، سوسیالیسم، فمنیست، کمپین یک میلیون امضا، سرنگونی، لغو قوانین ضد زن و ... به بحث (بخوانید جدل) پرداخت!؟
باور کنید، اگر این جدایی ها هم، در کارزار زنان بوجود نمی آمد، این جرکت در مسیر خود به درستی و واقعیت های عینی مبارزات خارج کشور، به همین سمینارها، اعتراضات، تظاهرات و ... ختم می شد!
لطفأ کسی یا کسانی هم وارد یکسری بحث های تئوریک نشوند (که حتمأ هم می شوند!) و بگویند: من یا ما، از همان روز اول می دانستیم! که سرنوشت چنین حرکت هایی این چنین است! چرا که مثلأ کارزار زنان هیچ برنامه ای در رابطه با طبقه کارگر و یا... در دستور کارخود نداشت!
دسته ای دیگر هم فکر نکنند، اگر در کارزار زنان هم ادامه می دادند، این جرکت شق القمر می کرد!
وقتی از دوستی سئوال کردم تو هم در کارزار زنان شرکت می کنی؟ گفت نه! علت را جویا شدم!؟ باور کنید یک سری مسائل شخصی را بیان کرد و در آخر هم گفت: آنها ... (بگذریم از اینکه گفت کارزاری ها راست و یا چپ اند) هستند! گفتم خوب بیا نظرت را بده! در ادامه گفت من سایت دارم و هر که می خواهد از نظرات ما! آگاه بشه، بره سایت ما را به بیند که در ایران هم خیلی بیننده دارد! و احتیاجی ندارم که در کارزار زنان شرکت کُنم!
خوشبختانه! اکثر زنان مبارز و آزادیخواه هر یک برای خود سایتی، وبلاگی و ...، آنهم پُر بیننده، دارند! و به تنهایی هم قادرند برنامه های مورد علاقه خود را آنطور که دوست دارند و مایلند، انجام دهند، از این رو شاید هم حق با آن دوست باشد! و احتیاجی به چنین سمینارهایی (زبونم لال) درکنار هم نباشد! چرا که نشستن کنار یکدیگر! (آنهم سالی یکبار، به مناسبت 8 مارس، روز زن) و به بحث و تبادل نظر پرداختن، شاید از گناهان کبیره محسوب می شود! (فکر نکنید کارزار از این قاعده مستثنی هست) .
ضمن تبریک روز جهانی زن (8 مارس) به تمام دوستان و رفقای مبارز و مُتعهد، امیدوارم سمینار کارزار زنان که در2 روز جمعه 6 و شنبه 7 مارس دراستکهلم برگزار می شود، به تواند با بحث های خلاق، به خصوص در رابطه با مبارزات زنان در ایران، گامی در این راه، هر چند کوچک، بردارد.
مسلمأ شرکت شما در این سمینار، می تواند در بالا بُردن کیفیت بحث ها، نقش داشته باشد.
به امید وحدت و همبستگی جنبش زنان مُترقی و مبارز
علیه رژیم زن ستیز حمهوری اسلامی ایران!!!
5 مارس 2009 - استکهلم