شب بخیر، امروز ایالات متحده – به همراه شرکا و هم پیمانان نزدیکمان – گام مهمی در جهت راه حلی جامع برداشت که به نگرانی های ما درمورد برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران رسیدگی می کند.
من از زمان آغاز ریاست جمهوری ام روشن کردم که برای جلوگیری ایران از دستیابی به سلاح هسته ای مصمم هستم. همانطور که من بارها گفته ام، ترجیح قوی من این است که این مسئله به طور مسامت آمیز حل شود، و ما دست دیپلماسی را دراز کردیم. با این حال، ایران مایل به انجام مسئولیت های بین المللی اش نبوده است. بنابراین، دولت من با همکاری با کنگره، شورای امنیت سازمان ملل متحد، و کشورهایی در سراسر جهان تحریم های بی سابقه ای روی دولت ایران اعمال کرد.
این تحریم ها اثرات مهمی بر روی اقتصاد ایران داشته است و با انتخاب پرزیدنت روحانی در اوایل امسال، دریچه ای برای دیپلماسی باز شد. من در اوایل پاییز امسال شخصا با پرزیدنت روحانی صحبت کردم. وزیرامورخارجه کری چندین بار با وزیرامور خارجه ایران ملاقات کرده است. و ما دیپلماسی سختی را در پیش گرفتیم — به طور دوجانبه با ایرانیان و همگروه با شرکای ۱+۵، بریتانیا، فرانسه، انگلیس، روسیه، چین و همچنین اتحادیه اروپا.
امروز، که دیپلماسی راه جدیدی را به دنیایی باز کرده – که امن تر است -آینده ای که در آن می توانیم تایید کنیم که برنامه هسته ای ایران صلح آمیز است و قادر نخواهد بود سلاح هسته ای تولید کند.

اعلامیه امروز با اینکه تنها گام اول این راه بود، دستاورد بزرگی بوده است. برای اولین بار در تقریباً یک دهه، ما پیشرفت برنامه هسته ای ایران را متوقف کرده ایم و بخش های کلیدی این برنامه به عقب رانده خواهند شد. ایران متعهد شده است تا سطح معینی از غنی سازی را متوقف کند و بخشی از انباشته هسته ای اش را خنثی نماید. ایران نمی تواند از نسل آینده سانتریفیوژهایش که برای غنی سازی اورانیوم بکار برده می شوند، استفاده کند. ایران نمی تواند سانتریفیوژهای جدید نصب و راه اندازی کند و تولید سانتریفیوژهایش نیز محدود خواهد بود.ایران فعالیت رآکتور پلوتونیومش را متوقف خواهد کرد و بازرسی های جدید دسترسی گسترده ای را به تاسیسات هسته ای ایران فراهم خواهد نمود و به جامعه بین الملل اجازه خواهد داد تا پایبندی ایران به تعهداتش را تایید نماید.
اینها محدودیت های قابل توجهی هستند که از دستیابی ایران به سلاح هسته ای جلوگیری می کنند. به عبارت ساده تر، این محدودیت ها راههای ممکن برای رسیدن ایران به بمب را سد می کنند. در عین حال، این اولین قدم، زمان و فضایی در طول شش ماه آینده ایجاد می کند تا مذاکرات بیشتر به نگرانی های جامع ما نسبت به برنامه اتمی ایران بپردازد. و بخاطر این توافق، ایران نمی تواند از مذاکرات بعنوان پوششی برای پیشبرد برنامه هسته ای اش استفاده نماید.

در طرف ما، ایالات متحده و دوستان و هم پیمانانمان توافق کردیم تا از شدت تحریمهای ایران بکاهیم درحالیکه تحریمهای عمده همچنان به قوت خود باقی خواهند ماند. ما از وضع تحریمهای جدید احتراز کرده و به دولت ایران امکان دستیابی به بخشی از درآمدهایی که به واسطه تحریمها از دسترسشان خارج شده بود را میدهیم. اما ساختارهای وسیع تحریمها پابرجا خواهد ماند و ما با جدیت به اعمال آنها ادامه خواهیم داد. و اگر ایران به صورت کامل به تعهداتش طی این دوره شش ماهه متعهد نماند این تخفیفها مجددا برداشته شده و فشارها مجددا ابقا خواهند شد.

در شش ماه آینده، ما برای یک راه حل جامع مذاکره خواهیم کرد. ما به این مذاکرات با این تفاهم خواهیم پرداخت که: ایران مانند هرکشور دیگری باید بتواند به انرژی صلح آمیز هسته ای دسترسی داشته باشد. اما به دلیل سابقه انجام ندادن مسئولیت هایش، ایران باید محدودیت های سختی را درمورد برنامه هسته ایش بپذیرد که ساختن سلاح هسته ای را غیر ممکن می کند.
در این گفتگوها هیچ توافقی صورت نمی‌‌گیرد مگر اینکه در مورد همه چیز به توافق رسیده شود. ایران مسئولیت دارد که به دنیا ثابت کند که برنامه اتمیش صرفاً برای اهداف صلح آمیز خواهد بود. اگر ایران از این فرصت بهره ببرد مردم ایران از الحاق دوباره به جامعه جهانی‌ سود خواهند برد و ما می‌‌توانیم از بی‌ اعتمادی بین دو کشور بکاهیم. این به ایران امکان مسیری شرافتمندانه را خواهد داد تا شروع تازه‌ای را با جهانی‌ گسترده‌تر، بر اساس احترام متقابل، آغاز کند. اما اگر ایران خودداری کند با فشار و انزوای روزافزون مواجه خواهد شد.

در طول چند سال گذشته، کنگره شریک کلیدی ما در تصویب تحریم ها علیه دولت ایران بوده است و این تلاش فراجناحی پیشرفتی که امروز حاصل شد را ممکن ساخت. در ادامه را ما همچنان به همکاری نزدیک با کنگره ادامه خواهیم داد. اگرچه، اکنون زمان تصویب تحریم های جدید نست – اینکار باعث انحراف این گام نویدبخش اولیه می شود، ما را از متحدانمان دور می سازد، و خطر انحلال این ائتلافی که تحریم های ما را قادر به اجرا شدن نمود را به همراه دارد.
اتحاد بین المللی امروز به معرض نمایش گذاشته شده است. دنیا در حمایت از اراده ما بر جلوگیری از تولید سلاح هسته ای توسط ایران، متحد شده است. ایران باید بداند که امنیت و سعادت هرگز از دنبال کردن سلاح اتمی به دست نمی آید – اینها باید از طریق توافق های صد در صد قابل تایید بدست بیایند که پیگیری ایران برای دستیابی به سلاح اتمی را غیرممکن بسازند.
در حالی‌ که ما به پیش می‌‌رویم تصمیم ایالات متحده، و همینطور تعهدات ما به دوستان و همپیمانانمان – خصوصاً اسرائیل و همپیمانان ما در خلیج، که دلیل خوبی‌ برای مردد بودن در مورد نیات ایران دارند، محکم خواهد ماند.

در نهایت تنها دیپلماسی می‌‌تواند راه حلی پایدار برای چالش ایجاد شده توسط برنامه اتمی‌ ایران به ارمغان آورد. به عنوان رئیس جمهور و فرمانده کل قوا، من هر آنچه لازم است خواهم کرد تا از دستیابی ایران به سلاح اتمی‌ جلوگیری کنم. اما من مسئولیتی اساسی‌ دارم که اختلافاتمان را به جای با عجله به سمت درگیری رفتن به طور صلح‌آمیز حل کنم. امروز ما فرصتی حقیقی‌ داریم برای رسیدن به توافقی جامع و مسالمت آمیز و من باور دارم که ما باید آن‌ را بیازماییم.
گام اولی‌ که ما امروز برداشتیم مهم‌ترین و ملموسترین پیشرفتی است که ما از زمان آغاز ریاست جمهوری من با ایران داشته ایم. و اکنون ما باید از ماههای پیش روی برای پیگیری توافقی دراز مدت و جامع برای مساله‌ای استفاده کنیم که برای دهه‌ها امنیت ما را تهدید کرده است – و امنیت همپیمانانمان را. ساده نخواهد بود و چالش‌های عظیمی‌ بر سر راه است. اما ایالات متحده آمریکا از طریق دیپلماسی قوی و بنیادین سهم خود را از جانب دنیای بزرگتری از صلح، امنیت و همکاری میان کشورها انجام خواهد داد.