مبارزات کارگران مبارزه ای سینه به سینه است. گاه به جلو وگاهی به عقب رانده میشود. دراین چند ساله علیرغم موفقیتهایی که کارگران جسته وگریخته به ان دست پیدا کرده اند این مبارزات کمتر درفاز تعرضی بوده واگر اعتراضاتی صورت گرفته به جز چند مورد، بیشتر برای حقوقهای معوقه یا برای بازگشت به کار بوده اند. هرچند همین اندازه هم نشانه ی زنده بودن وپویایی جنبش کارگری است. اما در کل این جنبش بیشتر تدافعی است تا تعرضی. …

گفتگو با فتاح سلیمانی
تشکل سراسری کارگران, ضرورتی عینی یا اقدامی زودرس!

گزارشگران:
,هوا بس ناجوانمردانه, برای کارگران و زحمتکشان کشورمان سرد است,. سرمایه و سرمایه دار همچنان که تا کنون  بر سفره حقیر آنان میتازند و آن سفره تهی تر از هر زمان دیگر است. بر طبق امار و گزارشات منتشر شده اکثریت کارگران ایران زیر خط فقر چند برابری بسر میبرند و اهرم های دفاعی آنان که همانا تشکل و همبستگی است کفاف مقابله با دوران خاکستری کنونی را نمیدهد. از عدالت و برابری خبری نیست و هر آنچه هست از بیداد اجتماعی و ستم سرمایه بر تولیدکنندگان سرمایه و سپاه رنج و زحمت سخن میگوید. چگونگی مبارزه برای دستیابی به حق و نان و برون رفت از شرایط تحمل ناپذیر کنونی دغدغه فکری کارگران و پیشروان آنهاست. شکی نیست که ,چاره رنجبران وحدت و تشکیلات, است. شکی نیست که همبستگی همواره راهگشای معماهائ سیاسی و اجتماعی است که ظاهرا لاعلاج مینمایند. این سوال اما که آیا زمان مناسب برای اقدام عملی و ایجاد تشکل سراسری کارگران فرا رسیده است همچنان پابرجاست. ایجاد تشکل سراسری کارگران امروز همان گره ذهنی فعالین کارگری است که این گفتگوها تلاش دارد در حد توان سایه روشن های آنرا شفافیت دهد و چرائی اختلافات نظری در میان این طیف آگاه و دلسوز را دریابد. امید که برآمد این گفتگو ها, سازنده و مفید برای کارگران کشورمان واقع شود.

گزارشگران:
فتاح سلیمانی، از اعضا ی  کمیته هماهنگی برا ی کمک به ایجاد تشکل ها ی کارگری است که از او برای این گفتگو دعوت کرده ایم.

گزارشگران:
با سپاس از شما گرامی که به دعوت گزارشگران پاسخ مثبت دادید.

فتاح سلیمانی:
من هم سلام دارم خدمت شما.

گزارشگران:
وضعیت اسفبار اقتصادی ایران بویژه اگر آنرا در امتداد تحریم های بین المللی در نظر بگیریم بار طاقت فرسایی را بر دوش کارگران و زحمتکشان  کشورمان قرار داده است. بنظر شما عاجل ترین مطالبات کنونی کارگران کدامند؟

فتاح سلیمانی:
به نظر من در این شرایط طبقه ی کارگر مجموعه ای از مطالبات را پیش روی خود می بیند. به طور واقعی نبود تشکلهایی که درمحیط کار ودر جریان کار ومعیشت روزانه به وجود امده باشد از عینی ترین مطالبات طبقه کارگر است عدم اگاهی وعدم درک منافع مشترک از این طبقه، طبفه ای در خود ساخته است. رسیدن به اگاهی ودرک منافع مشترک وحفظ ان از عاجل ترین مطالبات به شمار می اید.

گزارشگران:
در سالهای اخیر  حجم و گستردگی مبارزات و اعتراضات کارگری در سراسر ایران چهره ای جدید بخود گرفته است که نشاندهنده  کیفیتی جدید از مبارزه در میان این طبقه است. آیا این جنبش در فاز تعرضی گام برمیدارد؟

فتاح سلیمانی:
مبارزات کارگران مبارزه ای سینه به سینه است. گاه به جلو وگاهی به عقب رانده میشود. دراین چند ساله علیرغم موفقیتهایی که کارگران جسته وگریخته به ان دست پیدا کرده اند این مبارزات کمتر درفاز تعرضی بوده واگر اعتراضاتی صورت گرفته به جز چند مورد، بیشتر برای حقوقهای معوقه یا برای بازگشت به کار بوده اند. هرچند همین اندازه هم نشانه ی زنده بودن وپویایی جنبش کارگری است. اما در کل این جنبش بیشتر تدافعی است تا تعرضی.

گزارشگران:
از دستاوردهای مبارزات کارگری و ارتقاء مطالبات عمومی آنان پس از سال ۱۳۸۰ گفته میشود. این دستاوردها کدامند؟

فتاح سلیمانی:
خوب به وجود امدن چند تشکل از فعالان کارگری و دو سه تا تشکل از تشکل های محیط کار مثل سندیکای شرکت واحد و نیشکر هفت تپه. همچنین دخالتگری بیش تر کارگران و فعالین کارگری در اعتراضات جاری برای تحمیل خواست ها و مطالبات طبقه ی کارگر به سرمایه داران، تا آن جا که زورشان می رسید که قبل از ان تقریباً چنین چیزی وجود نداشت. این ها می توانند آن نکاتی باشند که توانستند خودشان را به سرمایه تحمیل کنند.

گزارشگران:
اخیرا سه نشست بین عده ای از فعالین کارگری از یک طرف و کانون مدافعان حقوق کارگر از طرف دیگر ، برگزار شده است. این نشست قرار است به ایجاد تشکل سراسری کارگری و یا نیز تشکل سراسری فعالین کارگری بینجامد، نظر شما درباره این نشست ها چیست؟

فتاح سلیمانی:
تا جایی که من در جریان هستم این نشستها بیشتر در حاشیه ی مراسم هایی نظیر عروسی برگزار شده است. هر چند به نظر من تشکل، یکشبه وآنی وبه صورت مکانیکی وبا اراده چند نفر به وجود نمی اید. تشکل های کارگری، به ویژه “تشکل سراسری کارگری” باید در دل مبارزات روزمره ی و جاری کارگران به وجود بیاید وجواب به ضرورتی باشد که در متن خواستها ومطالبات کارگران نهفته است.

گزارشگران:
این بحث ها از کی شروع شد و آیا شما و کمیته هماهنگی در جریان این مباحثات قرار گرفتید؟

فتاح سلیمانی:
من دقیقا نمی دانم از چه تاریخی شروع شده وبنده از طریق بیانیه ها متوجه شدم. نه خیر! تا آن جا که من می دانم هیچ کس، نه ما و نه کمیته هماهنگی را در جریان این مباحث و تصمیم گیری ها قرار نداده است.

گزارشگران:
تشکل های عمومی تر و فرا محیطی که در خدمت کارگران و مبارزاتشان قرار گیرد در تجربیات بین المللی پر تعداد هستند و بعنوان مثال میتوان از اتحادیه های سراسری و فدراسیون و… نام برد. اساسا چنانچه نهاد ها و فعالین کارگری با ایجاد نشست ها و پیشبرد مباحثات در این زمینه ها بکوشند خودبخود گامی تدارکاتی محسوب میشود. بنظر شما کجای کار اشکال داشته است که واکنش تعدادی از نهادها و فعالین کارگری را در داخل و خارج کشور در بر گرفته است؟

فتاح سلیمانی:
شما درست می فرمایید! ما شاهد و ناظر تشکلهایی با تعداد زیادی از اعضا و فعالین در سطح سراسری و بین المللی هستیم. اما تشکل هایی که بتوانند به امر جنبش طبقه ی کارگر منفعت برسانند و برای این طبقه سودمند باشند خیلی نیستند. اما در ایران این طور نیست. و این که اگر نهادها و فعالین کارگری با نشست ها و پیشبرد مباحثات در این زمینه ها بکوشند خود به خود مفید است و گامی تدارکاتی محسوب می شود البته حرف درستی است. ولی حرف ما این است که از اول باید این طور میشد. از اول این طور نبود و برعکس تعدادی آدم ها آمدند و بون اینکه کسی یا نهادی جز چند نفر خودشان خبر داشته باشد یک نشست هایی گذاشتند و یک حرف هایی زدند. آن هم به شکل های غلط و وارو. این کجا گامی تدارکاتی به حساب می آید و مفید است. ضمن اینکه در بین این آدم ها کسانی حضور دارند که سابقه وعملکرد خیلی خوبی در رابطه با جنبش کارگری ندارند. چرا که به نحوی باعوامل و رابطین سولیداریتی سنتر همسویی و همکاری داشته اند وبه دفعات در کار کمیته ی هماهنگی و روند حرکت آن اخلال ایجاد کرده اند. هر چند که تعداد محدودی از کمیته هم با اینها هستند ولی بیشتر به نظر میرسد که جا پای محکمی در تشکل قبلی خود نداشته اند ویا اگر داشته اند انرا از دست داده اند.

گزارشگران:
گفته شده است که تا تشکیل این تشکل سراسری فاصله زیاد است و در جلسات اولیه نیز از فعالین نهادهای کارگری دعوت شده است و بعضا هم موافق ایجاد ظرفی بزرگتر برای دخالت کارگران در این زمینه بوده اند. آیا با این نظر موافقید؟

فتاح سلیمانی:
کاملا مخالفم. در سطح علنی از هیچ نهاد ویا فعال کارکری دعوت نشده است وغیر از این مجموعه هیچ کسی در جریان نشستها نبوده اند. حالا ممکن است بعضی گفته باشند ما میخواهیم ظرف بزرگ درست کنیم. ولی کی؟ وکجا؟ وچگونه؟ و با کی؟ این مسئله به هیچ کس جز همان دو- سه نفر خودشان گفته نشده و اصل قضیه نیز برای هیچ کس روشن نشده است. حتی من با شناختی که از بعضی از شرکت کنندگان در این نشست ها دارم فکر می کنم که برای بعضی از آن ها هم مسئله روشن نشده و پوشیده مانده باشد. در نتیجه من فکر میکنم که این ایده توهمی بیش نیست و از اساس مرده به دنیا امده است.

گزارشگران:
از کارگران دربند چه خبر؟

فتاح سلیمانی:
تا جایی که من خبر دارم بد نیستند. انها سخنگو دارند و خبرهای شان نیز از طریق کمیته های دفاع به اطلاع عموم میرسد.خیلی ممنون که این فرصت در اختیار من گذاشتید.

گزارشگران:
با سپاس مجدد از شما

www.gozareshgar.com
gozareshgar1001@yahoo.de
28.12.2014