نمره ناامیدکننده تهران در کیفیت زندگی
بهبود کیفیت زندگی در یک مکان خاص یا برای اشخاص و گروههای خاص همواره کانون اصلی توجه برنامهریزان بوده است. درواقع بهبود کیفیت زندگی در هر جامعهای، یکی از مهمترین اهداف سیاستهای عمومی آن جامعه است. ….
روزنامه شهروند:
نمره ناامیدکننده تهران در کیفیت زندگی بار دیگر موضوعی است که سبب شده نهادها و متولیان امر انگشت اتهام بهسوی یکدیگر بگیرند. بسیاری میپرسند که پس شهرداری تهران چه میکند؟ البته باید بگویم که واژه کیفیت زندگی سرچشمه روشنی ندارد. کیفیت زندگی اگرچه جذابیت و معنی عام دارد، یک تعریف پذیرفته عام ندارد. هر عبارتی که در تعریف کیفیت زندگی بهکار رود، وابسته به کیفیت زندگی یک فرد به حقایق عینی و خارجی زندگیاش و دریافتها و ادراکات درونی و ذهنی او از این عوامل و نیز از خودش است. بهبود کیفیت زندگی در یک مکان خاص یا برای اشخاص و گروههای خاص همواره کانون اصلی توجه برنامهریزان بوده است. درواقع بهبود کیفیت زندگی در هر جامعهای، یکی از مهمترین اهداف سیاستهای عمومی آن جامعه است. در سالهای اخیر مطالعات پیرامون کیفیت زندگی بهطور عمده بر ماهیت شهری تمرکز کرده و بحث روی کیفیت زندگی شهری در میان تحقیقات و مطالعات تجربی رواج یافته است.
نمره ناامیدکننده تهران در کیفیت زندگی
رتبه تهران در هریک از این شاخصها از میان ١٨١ کشور به تفکیک به این شرح است: رتبه سرمایه انسانی ١۴٩، رتبه یکپارچگی اجتماعی ١٨١، رتبه اقتصاد ١۵۴، رتبه مدیریت دولتی ۶٣، رتبه محیطزیست ١۵۵، رتبه حملونقل ١٣٩، رتبه برنامهریزی شهری ١۶٢، رتبه توسعه بینالمللی ١۵۴ و رتبه تکنولوژی ١٧٨. تهران از میان ١٨١ شهر رتبه کلی ١٧٧ را به خود اختصاص داده است.
متاسفانه بخش دیدگاههای این مطلب بسته است.