آن طور که ادعا شده، دولت سودان با استفاده از سلاح شیمیایی در دارفور صدها نفر از مردم این منطقه را طی چند ماه گذشته کشته و مصدوم کرده است. ….

بی بی سی:
سازمان عفو بین‌الملل روز چهارشنبه (۲۸ سپتامبر – هفتم مهر) دولت سودان را به استفاده از سلاح شیمیایی در دارفور متهم کرد و گزارش کرد در میان جان باختگان حملات ژانویه گذشته در دارفور بیش از ۲۰۰ کودک هم وجود دارد.
آن طور که گزارش شده مصدومان پس از استشمام این “دود سمی” خون استفراغ کرده‌اند، تنفس برایشان مشکل می‌شده و پوست بدن‌شان ور می‌آمده است.
جنگ دارفور که میان شورشیان این منطقه و دولت مرکزی در سیزده سال گذشته در جریان بوده است تا کنون جان بیش از ۲۰۰ هزار نفر را گرفته و دو میلیون نفر را هم آواره کرده است. دارفور، در شرق سودان منطقه‌ای به بزرگی ایالت کالیفرنیا است که به سه استان شمالی، جنوبی و مرکزی تقسیم شده است. اوج درگیری‌های دارفور در سال‌های نخست قرن بیست و یکم بود و در سال ۲۰۰۴ هراس از شکل‌گیری یک نسل‌کشی گسترده در این منطقه، زمینه‌ساز حضور صلح‌بانان سازمان ملل متحد در دارفور شد. با وجود این، در ماه‌های گذشته گزارش های جدیدی از اقدام دولت سودان علیه مردم خودش در این منطقه منتشر شده است و آن طور که تیرانا حسن، مدیر بررسی بحران سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید “هیچ چیز عوض نشده است”.

نتایج تحقیقاتی که این نهاد غیردولتی بین‌المللی در هشت ماه گذشته انجام داده از به کارگیری ترفند زمین سوخته، تجاوز گسترده، قتل و بمباران در ناحیه دورافتاده جبل مره دارفور حکایت دارد. این تحقیق همچنین از ۵۶ نفر که شخصا شاهد و ‘قربانی’ ۳۰ حمله شیمیایی بوده‌اند گزارش داده است.

بنابر گزارش سازمان عفو بین‌الملل این حملات در اواسط ماه ژانویه گذشته انجام گرفته و طی آن نیروهای دولت سودان علیه شبه‌نظامیان ارتش آزادیبخش سودان به رهبری عبدل وحید از مواد شیمیایی که به کارگیری آن در جنگ‌ ممنوع است استفاده کرده‌اند. تیرانا حسن از عفو بین‌الملل در این باره گفته: “دامنه استفاده از این سلاح‌های شیمیایی و اثرات وحشتناکی که بر جای گذاشته غیرقابل توصیف است. عکس‌ها و ویدئوهایی که ما در جریان تحقیقات‌مان به آنها برخوردیم، تکان دهنده است.”

بنابر شواهدی که عفو بین‌الملل در گزارشش آورده، بدن مصدومان این حملات پر از تاول می شده و پوست آنها ور می‌آمده است

“در یکی از این ویدئوها، کودکی بدون وقفه فریاد می کشد و بعد هم جان می‌دهد. در بسیاری از تصاویر دیگر کودکانی دیده می شوند که بدن‌شان پر از تاول شده و بعضی از تاول‌ها هم سر باز کرده است. بعضی از این کودکان نمی‌توانند نفس بکشند و برخی هم خون بالا می‌آورند.”

شاهدانی که از این حملات جان به در برده‌اند به عفو بین‌الملل گفته‌اند بعد از انفجار این بمب‌ها هوا آکنده از دودی که رایحه‌ای غیرمعمول داشته می‌شده است. به گفته آنها کسانی که در محدوده انفجار این بمب‌ها قرار داشتند خیلی زود شروع به استفراغ می‌کردند و اسهال می‌گرفتند؛ اسهالی خونی. بسیاری دیگر هم چشمانشان ورم می‌کرد. بنابر این گزارش‌ها رنگ چشم مصدومان بعد از آن که در معرض تماس با این دودها قرار می‌گرفتند عوض می‌شده است و همچنین رنگ ادرار و پوست آنها تغییر می‌کرده و بعد از مدتی پوست بدنشان ور می‌آمده است. مردی به نام اسماعیل که به عفو بین‌الملل گفته در اواخر ماه ژانویه تلاش کرده به مصدومان این حملات کمک کند مشاهدات خود را چنین توصیف کرده “پوست بدن مصدومان ور می‌آمد، گوشت بدنشان فاسد می‌شد و نفس‌شان بوی بد می‌داد”. او گفته چندین کودکی در همان ایام جان داده‌اند و کودکانی که جان سالم به در برده‌اند هنوز هم درد دارند. در همین حال، دو متخصص مستقل سلاح‌های شیمیایی تایید کرده‌اند که ضایعات پدید آمده از این حملات بر اثر استفاده از مواد شیمیایی در بمب‌ها بوده است.

به گفته این کارشناسان مواد به کار گرفته شده در این بمب‌ها حاوی عامل شیمیایی تاول‌زا بوده است.
عفو بین‌الملل با انتشار این گزارش از دولت‌های جهان خواسته تا با فشار بر خارطوم، دولت سودان را وادار کنند که به تحقیقات در این زمینه تن دهد و همچنین امکان دسترسی گروه‌های امدادی به مناطق دورافتاده در دارفور را مهیا کند.
با وجود این، دولت سودان هنوز واکنشی به این گزارش سازمان عفو بین‌الملل نشان نداده است.