موشک پرانى از دیرالظلم به دیرالزور و واکنش میهن پرستان اپوزوسیون! زمانى که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا موشک هاى توماهاوک خود را به سوریه پرتاب کرد، همه، حتى مخالفان و منتقدانش به کف زدن براى او پرداختند. ….

موشک نشانۀ اقتدار ملی نیست، نه در آمریکا، نه در ایران
فرید زکریا تحلیلگر مسائل بین المللى در شبکه (سى ان ان) و به گفته مجله فوربز یکى از تأثیرگذارترین شخصیت هاى آمریکا، اعلام کرد «امروز ترامپ به رئیس جمهور همه آمریکا تبدیل شد». برایان ویلیامز ژورنالیست نامدار دیگر آمریکا در شبکه (ام اس ان بى سى) از زکریا هم پیشى گرفت و از «زیبایى تصاویر پرتاب موشک ها» سخن گفت. او سپس سرشار از احساسات شاعرانه، ترانه لنارت کوهن را برلب آورد: «زیبایى سلاح هاى ما، راهنماى من است!» و بالاخره فوران احساسات میهن پرستانه اش را به این جمله به پایان رساند: «تصاویرى زیبا، از سلاح هایى رعب انگیز!» نیکولاس کریستوفر یکى دیگر از منتقدان سرسخت ترامپ در شبکه (ام اس ان بى سى)، نوشت: (he did the right thing). «اقدام او درست بود.»
لازم به یادآوریست که (ام اس ان بى سى) شبکه ایست که بسیارى آنرا نقطه مقابل شبکه راست گراى «فاکس نیوز» تلقى میکنند. فاکس نیوز، متعلق به روپرت مرداک اولیگارش نامدار آمریکا و از بزرگترین صاحبان رسانه اى در جهان می باشد. در معرفى «فاکس نیوز» تنها ذکر همین نکته کافیست که دونالد ترامپ از طرفداران پر و پا قرص این شبکه بوده و به اعتراف خودش، اخبار و تحلیل هایش را عمدتاً از برنامه هاى آن دریافت میکند!! روزنامه نیویورک تایمز که به همراه واشنگتن پست، (سى ان ان) و (ام اس ان بى سى) از سوى ترامپ به دروغ پردازى و بقول معروف به (fake news) بودن متهم شده بود، در واکنش به حمله موشکى ترامپ به سوریه، مقاله اى را با این عنوان انتشار داد: ( On Syria attack, Trump’s heart came first)، «درجریان حمله به سوریه، ترامپ قلب خود را مبنى قرار داد.»

در این نوشته فرصت و جاى پرداختن به سایر نمونه هاى برخوردهاى روشنفکران به اصطلاح مستقل و چپگراى آمریکایى و چرخش آنها از انتقاد به ستایش از ترامپ نیست و به همین چند نمونه اکتفا میکنم. واقعیت این است که زکریا، ویلیامز، کریستوفر و سایر ژورنالیست هاى طرفدار جناح نئولیبرال اوباما- کلینتون در حزب دمکرات، تا پیش از این واقعه، حتى حاضر به شناسایى ترامپ بعنوان رئیس جمهور مشروع کشورشان نبودند. آنها البته در توجیه موضع خود، نقائص و نقش نظام عقب مانده انتخاباتى آمریکا در پیروزى ترامپ را عنوان نمی کردند. یعنى همان نظامى که براى سومین بار در تاریخ این کشور، کاندیداى جمهوریخواهان را که رأى کمترى از کاندیداى دمکرات ها کسب کرده بود، به کرسى ریاست جمهورى نشاند! روشنفکران دمکرات آمریکا هرگز کلامى در اعتراض به سیستمى که رأى اکثریت انتخاب کنندگان کشور را به زباله دان ریخته بود، بر زبان نیاورده بودند. در برنامه هاى پربیننده و مقالات پرخواننده این جماعت، تقریباً هیچ انتقادى از نظامى که در جریان همین انتخابات رأى بیش از یک میلیون رنگین پوست به دلائل واهى و ساختگى باطله اعلام شده بود، دیده و خوانده نمى شد. آنهم گروهى که براساس نظرسنجى ها و شواهد تاریخى، اکثریت قریب به اتفاق شان، بطور سنتى به کاندیداى حزب دمکرات رأى می دهند. با این حال شلیک چند موشک خوفناک در تاریکى شب کافى بود که این جماعت به ناگهان منفورترین رئیس جمهور تاریخ آمریکا که با رأى اقلیت رأى دهندگان به قدرت رسیده بود را، به «رئیس جمهور همه آمریکایى ها» تبدیل کنند.

از میهن پرستان آمریکائی تا شووینیست هاى وطنى!
ترامپ در شرایطى که به اتهام ملایمت در برابر روسیه زیر حملات توپخانه مخالفان خود بود، با موشک پرانى به سوریه، حداقل براى مدت کوتاهى هم که شده، فرصت تنفسى براى خود فراهم کرد. بنابراین جاى تعجبى نیست که اتاق هاى فکر ولى فقیه و رژیم اسلامى نیز، در درماندگى تحمیل شده به آنها در فرداى انتخابات مهندسى شده شان، روش مشابهى را براى کسب محبوبیت در میان مخالفان و منتقدان «میهن پرست» خود، و انحراف افکار عمومى پیشه کنند (هرچند به هیچ وجه نمی توان ادعا کرد که این تنها و یا مهمترین انگیزه رژیم از ماجراجویى موشکى بود). اما اگر موشک پرانى و کشتار مردم در صدها کیلومتر بیرون از مرزهاى کشور (حتى به صورت یک عارضه جانبى)، کف زدن مخالفان و خفه شدن صداى انتقاد آنها را به همراه بیاورد، چراکه نه! و کوتاه زمانى پس از شلیک موشک هاى سپاه پاسداران (بازهم در تاریکى شب) دیدیم که چگونه قند در دل این منتقدان آب شد. «دمکرات» هاى ایرانى سرمست از غرور ملى، زبان به دفاع از حق قانونى رژیمى گشودند که تا دیروز نامشروع اش می خواندند. بى آنکه از قربانیان موشک ها بگویند، از ضرورت رقابت و کپى کردن روش هاى جنایت کارانه زورگویان جهان سخن گفتند. تو گویى مشکل مردم سوریه این است که تنها روسیه و آمریکا آنها را بمباران می کنند و جهان سومى ها را به این بازى مرگ آفرین راه نمی دهند.

روشنفکرانى که ظاهر شدن در کانال هاى تلوزیونى و ارائه نقد هوشمندانه از «نظام غیردمکراتیک» ایران را وسیله نان خورى خویش کرده اند، امروز همچون همفکران خود در آمریکا، و همزبان با اصلاح طلبان داخلى به ستایش از واکنش «مقتدرانه» سپاه پاسداران (که به شکر پروردگار مدت هاست که به سلاح هاى سنگین هم مجهز شده) برخاسته اند. مسعود بهنود تحلیلگر بى بى سى فارسى در توئیت خود نوشت: «از دید من خطاست هر گونه مماشات و هر نوع نمایش ضعفى در برابر ترامپ در این وضعیت. مماشات پاى میز مذاکره است. در این مرحله دنیا زبان غرور را بهتر مى فهمد.» على علیزاده مفسر دیگر این شبکه، درعین حال از حق قانونى جمهورى اسلامى در جنگ افروزى نوشت: «شلیک موشک به داخل خاک کشور دوست و متحد و با هماهنگى دولت مستقرش، مشروع و منطبق بر حقوق بین المللى ست. جنگ طلبى، زیر سئوال بردن حق دفاع ماست.»

ظاهراً زمانى که جرمى کوربین از دخالت ها و جنگ افروزى هاى بریتانیا در خاورمیانه صحبت می کند، تنها به وظیفه ترقى خواهانه خود عمل می کند، اما نوبت به دخالت گرى هاى خودى که رسید، باید تفسیر جدیدى از ترقى خواهى و ضدامپریالیسم بودن ارائه داد. به گفتۀ علی علیزاده، گویا اینکه چهل سال پس از انقلاب «ایران موشک هاى خود را از آمریکا نمی خرد» و مهم تر آن که، آنها را «بدون اجازه ارباب شلیک میکند» نشانه دستیابى انقلاب در هدف خود یعنى استقلال از آمریکاست. یا به گفته مسعود بهنود چه افتخار بزرگى ست براى استقلال طلبان کشور که در برابر قلدرمآبى هاى ترامپ زانو نمى زنیم و مماشات نمى کنیم!

همانطور که برایان ویلیامز از دیدن آتش موشک هاى آمریکایى به وجد آمده بود، فرزانه روستایى، تحلیلگر اصلاح طلب نیز در مطلبى که در سایت زیتون بچاپ رسید مینویسد: «بعید است کسی اندکی عرق ملی ایرانی داشته باشد و از اینکه توان موشکی ایران چنین قابلیتی را دارد خوشحال نشده باشد.» وى سپس با طرح ده ملاحظه، ازجمله یادآور میشود که نباید با بى احتیاطى ناشى از شور و شوق سیاسى، محل استقرار و شلیک موشک ها را علنى کرد، چراکه اسرائیلى ها گوش به زنگند. عطاءاله مهاجرانى اصلاح طلب ساکن بریتانیا، با اشاره به حرکت مقتدرانه سپاه در گرفتن انتقام خون شهداى ترور، به عربستان سعودى هشدار میدهد که «در هنگام نیاز هزاران موشک قلب منافع آنها را در منطقه هدف خواهد گرفت». او فراموش کرده است به خاطر بیاورد که بورسیه تحصیل پسرش از کجا تامین شده است.

در این میان گروهى نیز با استفاده از فوتوشاپ، احساس افتخار ملى خود را به تصویر میکشند. تصاویر مونتاژ شده ترامپ با متن هاى فارسى در دست، این روزها به وفور در کانال هاى تلگرامى منتقد رژیم یافت میشوند. ازجمله تصویرى که وحشت ترامپ نسبت به موشک هاى سپاه را چنین به نمایش میگذارد: «من دربست نوکر بچه هاى سپاه هستم!» مونتاژکنندگان این تصویر خوشبینانه واقعاً تصور میکنند که گویا ولى فقیه و سپاه پاسدارانش، توان رویارویى نظامى با ترامپ و پنتاگون را داراست. این جماعت باید یک لحظه به این بیاندیشند که رئیس جمهور نارسیسیست آمریکا فرمان حمله موشکى خود به سوریه را هنگام صرف کیک شکلاتى با رئیس جمهور چین صادر کرد. وارد مسابقه موشکى شدن با فردى که «اول بودن» و «برنده شدن» و «عظمت» آمریکا مهمترین مشغله فکرى اوست، قمار خطرناکى ست که ممکن است «ملت» و «میهن پرافتخار» را یکجا و با هم به باد دهد.

اینکه مجرى برنامه کودک تلویزیون ایران از شلیک «شیش تا موشک قشنگ» که «مقر داعشى ها رو نابود کرد»، بگوید، جاى تعجب ندارد. او مزدبگیر این نظام است. باید از وطن پرستانى که از دیدن پرواز موشک هاى ساخت ایران خواب هاىِ تَر مى بینند پرسید، شما که مدال افتخار دهها سال مبارزه براى دمکراسى و حقوق بشر را به سینه زده اید، چرا؟! ظاهراً باید به شما یادآورى کرد که مسابقه میان ترقه بازان و موشک اندازان، مسابقه فوتبال نیست، که امروز از گل زدن خامنه اى چنین به شعف آمده اید. در پایان این » بازى» به کسى مدال نمی دهند، بیهوده «سرود ملى» را زمزمه نکنید. فراموش نکنید که هم در جریان ترقه بازى و هم موشک اندازى، در وهله اول این مردم بى پناه و بى گناه دو طرف هستند که جان خود را از دست می دهند. فراموش نکنید که میلیاردها دلارى که صرف ساختن این موشک هاى وطنى شده، از حلقوم میلیون ها شهروند گرسنه کشورمان بیرون کشیده شده است.

بطور خلاصه «راه واقعی برای کاهش خطر تروریسم جهادی و سلفی درکشور، پایان دادن به تبعیض های ملی، مذهبی، فرهنگی و عقیدتی و برقراری عدالت در توسعه اقتصادی میان مناطق محروم و پیشرفته کشور، پایان دادن به دخالت در جنگ های خطرناک فرقه ای منطقه ای و صرف هزینه های عظیم میلیاردی آن برای توسعه اقتصادی و عدالت اجتماعی است! مردم ایران و همه مردمان منطقه اکنون بیش از هر زمان دیگر به صلح و همزیستی مسالمت آمیز نیاز دارند. بمب و موشک تنها خطر آدم خوارى فرقه ای در منطقه مصیبت زده ما را عمومیت می بخشد. دست رژیم جمهوری اسلامی از دخالت در جنگ های فرقه ای منطقه ای کوتاه!» [به نقل از اعلاعیه سازمان کارگران انقلابى ایران(راه کارگر) در باره موشک پرانی سپاه پاسداران].
کشتار جمعی با حمله موشکی،جنایت علیه بشریت است، نه مبارزه با تروریسم!

———————————————
منبع:
https://rahekargar1358.wordpress.com