پاسخ روحانی به انتقاد از بودجه نهادهای غیردولتی و مذهبی

حسن روحانی رئیس جمهور ایران از نقد شهروندان ایرانی بر بودجه کلان نهادها و موسساتی که از دولت پول می‌گیرند استقبال کرده و گفته اگر سازمان عمومی غیردولتی از خزانه بودجه می‌گیرد این از جیب مردم است و باید به مردم گزارش بدهد که این پول را چطور و کجا خرج می کند. ….

بی بی سی:
آقای روحانی که در “اجلاس ملی گزارش اجرای حقوق شهروندی” سخنرانی می‌کرد گفته است “یک فهرست بلندبالایی بود از ۱۷ دستگاه مختلف که فقط پول از ما می‌گرفتند، اول سال به آنها پول می‌دادیم، یک روز هم اگر دیر می‌شد، اعتراض می‌کردند که چرا دولت پول ما را نداده و چرا دیر داده است. بعد می‌گوییم این پول را کجا صرف کردید، می‌گفتند به شما ربطی ندارد. پولی دادید به ما،‌ خداحافظ شما، ما هر کجا بخواهیم صرف می‌کنیم”.

پس از ارائه لایحه بودجه سال آینده خورشیدی از سوی دولت به مجلس، شمار کثیری از شهروندان ایرانی با بررسی جزئیات لایحه، از اختصاص بودجه های کلان از جمله به برخی نهادی حکومتی و مذهبی انتقاد و در موادی پیشنهاد کاهش و تخصیص بخشی از بودجه این موسسات به سازمان‌های دیگر از جمله وزارت آموزش و پروش را مطرح کرده بودند.

رئیس جمهور ایران گفته “نمی‌خواهم بگویم بعضی از آن پول‌ها صرف تخریب دولت می‌شد… اما این پول کجا خرج شد و رفت. الان پشت همین تریبون، به وزیر اقتصاد و به خزانه دستور می‌دهم، از سال ۹۷، هر بودجه‌ای که به هر دستگاهی تخصیص می‌دهد یا پرداخت می‌کند، باید بلافاصله در سایت اعلام کند تا همه مردم بدانند.”
آقای روحانی گفته از بحث‌های شکل گرفته در رسانه‌های اجتماعی در واکاوی لایحه بودجه سال ۱۳۹۷ توسط شهروندان ایرانی استقبال کرده و گفته “راجع به بودجه‌ها مردم صحبت می‌کنند و می‌گویند فلان دستگاه چرا باید این قدر پول بگیرد. این حق مردم است. مردم دارند مقایسه می‌کنند، می‌گویند فلان دستگاه فرهنگی این قدر میلیارد تومان بودجه برایش گذاشتید. اعتراض می‌کنند و می‌گویند چرا اینقدر زیاد؛ اهلاً و سهلاً همه چیز با مردم است… اگر فهمیدیم نظر عام مردم این است حق با آنهاست. حق با دولت نیست، حق با ملت است”.

رئیس جمهور ایران گفته است “اگر ده‌ها دادگاه با فساد مبارزه کنند، نمی‌توانیم فساد را ریشه‌کن کنیم، مگر آنکه مردم به صورت شفاف ببینند ما چه می‌کنیم، باید در اتاق شیشه‌ای برویم، باید نورافکن روی ما باشد و ‌باید همه ما را مشاهده کنند”.

حسن روحانی گفته “برای مبارزه با فساد باید در اتاق شیشه‌ای برویم، باید نورافکن روی ما باشد و ‌باید همه ما را مشاهده کنند”

گزیده ای از سخنرانی امروز حسن روحانی

درباره تجسس در زندگی خصوصی
طرف می‌خواهد در مقاطع لیسانس و فوق‌لیسانس تحصیل کند، چه کار داری به زندگی‌اش؟ می‌رویم از همسایه می‌پرسیم طرف می‌خواهد فوق‌ لیسانس بخواند! حراست می‌رود از همسایه می‌پرسد که این جوان، جوان خوبی است؟ اینکه در خانه‌اش زندگی می‌کند، همسرش است؟ به شما چه ربطی دارد؟ این غلط‌ها دیگر چیست؟

درباره شنود
موارد استفاده از شنود مشخص است. غیر از مواردی مانند تروریسم، جنایات سازمان یافته و توطئه علیه کل کشور، دیگر شنود نداریم و این مصوبه شورای عالی امنیت ملی است. به تمام دستگاه‌های امنیتی از وزارت اطلاعات، سپاه، نیروی انتظامی و چند تا دستگاه دیگری هم که گاهی از این کارها می‌کنند، اعلام می کنم که باید به قانون عمل شود و تمام دستگاه ها و دستگاه امنیتی، باید بدانند که نوکر و خادم مردم هستند.

درباره تفتیش عقاید
اگر کسی می‌آید از ما کنتور آب می‌خواهد و از آب می‌خواهد استفاده کند، از دین و مذهبش می‌پرسیم! می‌گوییم اول بیا این را پر کن که دین و مذهبت چیست؟ برای کدام گروه سیاسی هستی؟ نماز شب می‌خوانی یا نه؟! روزه و ماه رمضان و مستحبات را انجام می‌دهی؟ چه کار به کار مردم داری، آب می‌خواهد، خوب به او بدهید. مردم برق می‌خواهند، تو بگو برق می‌خواهی کتاب بخوانی و بعد یک نامه‌ای بنویسی خلاف مصالح با این برق!؟ شما چکار به این کارها داری؟ برق را بده، پولت را بگیر.

درباره کنترل اینترنت
ما فضای اینترنت امن و سالم و راحت و ارزان می‌خواهیم. اما در عین حال ما یک فضای امنیتی نمی‌خواهیم. نمی‌خواهیم برویم ببینیم در زندگی و امور خانوادگی مردم چه خبر است؟ دو تا دوست چه می‌کنند؟ کی به چه کسی و فلان فرد سیاسی یا حزب سیاسی چه پیامک زد و چی گفت؟ رها کنیم، دست برداریم و مردم را آزاد بگذاریم. نمی‌شود! آن دوره گذشت، والله گذشت، ول کنید.

درباره فیلترینگ
در طول این ۴.۵ سال گذشته، روزی نبوده که با ارگان‌ها و دستگاه‌های مختلف در جلسات مختلف صحبت و بحث نکنم. هر روز می‌آمدند که آنجا را فیلتر کنیم و آن شبکه را ببندیم. می‌گفتم چرا؟ و ایرادی را پیدا کرده و می‌گفتند. آیا اگر یک راننده تخلف کرد، باید بزرگراه‌ها را ببندیم؟ اگر قطار یکبار تصادف کرد آیا باید کل قطارها را جمع کنیم؟ این چه حرف و استدلالی است؟ مگر می‌شود در دنیای امروز از فضای اینترنت خارج شد و بگوییم که می‌خواهیم اشتغال درست کنیم؟ مگر شدنی است؟

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.