یک شرکت هندی از احتمال سرمایه‌گذاری عایدی نفتی ایران در طرح‌های این شرکت خبر داده است. ….
——————————————

بی بی سی:
سانجیو سینگ، مدیرعامل شرکت نفت هند که بزرگترین شرکت پالایش نفت در این کشور است گفته است که ممکن ایران در طرح توسعه ظرفیت در یکی از پالایشگاه‌های متعلق به این شرکت سرمایه‌گذاری کند. وی گفته است که با وجود تحریم هسته‌ای و چشم‌انداز کاهش صادرات نفت ایران به هند در آینده، مقامات ایرانی پیشنهاد سرمایه گذاری در یک طرح توسعه متعلق به شرکت نفتی چنای، از زیرمجموعه‌های شرکت نفت هند را رد نکرده‌اند. این طرح شامل توسعه پالایشگاه نگاپتینام در ایالت تامیل نادو جنوبی و افزایش ظرفیت تولیدی آن از بیست هزار بشکه به یکصد و هشتاد هزار بشکه است.

منابع مالی لازم برای اجرای این طرح نزدیک به سیصد و شصت میلیارد روپیه – بیش از پنج میلیارد دلار – برآورده شده است.

اظهارات مدیرعامل شرکت نفت هند چند روز پس از آن منتشر می‌شود که منابع خبری از تمهیدات جدیدی برای استفاده جمهوری اسلامی ایران از عواید حاصل از صادرات نفت به هند خبر دادند. براساس این گزارش‌ها، وزارت دارایی هند سپرده شرکت ملی نفت ایران به روپیه نزد یک بانک هندی را از مالیات تکلیفی بر سود سپرده معاف کرده و در نتیجه، خریداران نفت خام ایران در هند می‌توانند بدهی خود بابت خرید نفت را به حساب شرکت ملی نفت ایران نزد این بانک واریز کنند.

پس از اجرایی شدن تحریم نفتی و بانکی جمهوری اسلامی توسط آمریکا در اوایل ماه نوامبر، دولت ایالات متحده، ظاهرا به منظور جلوگیری از بروز کمبود نفت در بازار جهانی و تثبیت بهای آن، چند کشور از جمله هند را به طور موقت از تحریم نفتی ایران معاف کرد.

اگرچه این کشورها می‌توانند برای مدتی معلوم مقدار معینی نفت از ایران وارد کنند بی‌آنکه در معرض تحریم ثانویه آمریکا قرار گیرند اما از تحریم بانکی جمهوری اسلامی معاف نشده‌اند. در نتیجه، ایران عملا به ارز حاصل از فروش نفت خام خود دسترسی ندارد. علاوه بر این، ایالات متحده هرگونه دادوستد دلاری با جمهوری اسلامی را ممنوع کرده و به این دلیل، اگرچه بهای نفت به دلار محاسبه می‌شود، خریدار نمی تواند پول آن را به دلار به حساب ایران بگذارد.

تصمیم اخیر وزارت دارایی هند امکان آن را می‌دهد که پول حاصله از فروش نفت ایران به هند به روپیه در حساب شرکت ملی نفت ایران نگهداری شود اما به خاطر تحریم بانکی، این پول قابل انتقال به ایران نیست. دولت جمهوری اسلامی به عنوان مالک شرکت ملی نفت ایران می‌تواند این مبلغ را همچنان در حساب مذکور نزد بانک هندی نگهداری کند یا آن را برای خرید کالاهای مجاز هندی یا سرمایه‌گذاری در آن کشور به کار گیرد.

شرکت نفت هند انتظار دارد ایران بخشی از حدود یک و نیم میلیارد دلار عواید ناشی از فروش نفت به هند را در طرح گسترش پالایشگاه در چنای سرمایه‌گذاری کند.

سرمایه‌گذاری ایران در طرح گسترش پالایشگاه چنای پیش از این مطرح بود اما با تصمیم دولت آمریکا به تحریم نفتی جمهوری اسلامی و احتمال کاهش یا قطع واردات نفتی هند از ایران و مسدود شدن کانال‌های ارتباط بانکی، در اواسط تابستان گذشته گفته شد که طرف ایرانی ممکن است در این تصمیم بازنگری کند.

شرکت پتروشیمی چنای (سی پی سی ال) که پیش از این به نام پالایشگاه منگلور شناخته می‌شد در سال ۱۹۶۵ به عنوان یک پروژه مشترک میان دولت هند، اموکو و شرکت ملی نفت ایران تشکیل شد. دولت هند ۷۴ درصد و شرکت‌های اموکو و نفت ایران هرکدام ۱۳ درصد از سهام این پالایشگاه را خریداری کردند.

در سال ۱۹۸۵ شرکت اموکو سرمایه خود را از این پالایشگاه خارج کرد و پس از آن دولت هند ۸۴.۶۲ و شرکت ملی نفت ایران ۱۵.۳۸ درصد از سهام شرکت پتروشیمی چنای را در اختیار گرفتند. شرکت نفت هند در سال های ۲۰۰۰ سهام این شرکت را از دولت هند خرید و سهام شرکت ملی نفت ایران هم به ۱۵.۴۰ درصد کل سهام افزایش یافت.

بخش انرژی ایران مشمول تحریم‌های ایالات متحده است که نتیجه آن خروج شرکت‌های خارجی از طرح‌های سرمایه‌گذاری در صنایع نفت و گاز ایران بوده اما به نظر نمی‌رسد ایالات متحده برای سرمایه‌گذاری ایران در بخش انرژی کشورهای دیگر محدودیتی ایجاد کرده باشد. آمریکا گفته است که هدف از تحریم‌ ایران محروم کردن حکومت از دسترس به منابع مالی است که، به گفته مقامات آمریکایی، برای حمایت از “تروریسم”، دخالت در امور داخلی کشورهای دیگر، تامین مالی حکومت سوریه، ایجاد بی‌ثباتی در منطقه و سرکوب مطالبات مردم ایران به کار می‌رود.