بر ماست که در این سوی جهان و در شرایط دستگیری مجدد فعالان دانشجویی و جوانان کشور در خیزش آبان ماه که تعداد آنان را بالای۱۰۰۰۰ نفر رقم می زنند. در دفاع از همه تحرکات مبارزات درون کشور در قبال قداره بندی عوامل امنیتی، اطلاعاتی، لباس شخصی و چماقداران بسیجی، در این سوی جهان از مبارزات دانشجویان – زنان – جوانان – اقلیت های ملی – کارگران و خانواده های اعدامیان و قربانیان قتل های سیاسی زنجیره ای و مبارزات مستقل یکایک آنان قویا پشتیبانی و حمایت نماییم. ….

————————————————————-

شعارهای ۱۶ آذر امسال، نقطه امید همبستگی جنبش های اجتماعی به یکدیگرند!

امیرجواهری لنگرودی
info@karegari.com

روز شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۸ برابر با ۷ دسامبر ۲۰۱۹، دانشجویان  دختر و پسر در صفوفی فشرده در شرایطی که تمامیت کشور ایران در غم و ماتمی اندوهبار، در دل سرکوبی خونبار از شمال تا به جنوب و از شرق تا غرب بسر می برد. در سطح گسترده دانشگاههای کشور از دانشگاه تهران- دانشگاه تربیت مدرس- دانشگاه علامه طباطبایی تهران- دانشگاه نوشیروانی بابل- دانشگاه هنر- دانشگاه تبریز و … تصاویر منتشرشده در سطح شبکه های مجازی بیان گر این بود که دانشگاهها علیرغم اینکه در محاصره ماموران و قوای سرکوب و لباس شخصی ها و امنیتی ها بودند. خواسته ها و مطالبات بی پاسخ مانده خود را بر زبان راندند که سال هاست گرایشات راست درون و برون کشور از رفرمیست ها و سلطنت طلبان ازادای آن لکنت زبان گرفته اند.

نمایش عمومی شنبه شانزدهم آذرنشان داد که شوک اولیه فروخوابیده، فرزندان مردم نه تنها نترسیده و مرعوب نشدند، بلکه برعکس جامعه به سمتی می رود که خواستار پاسخگوئی حکومت به کشتار باشد. در ۱۶ آذر ۹۸، جنبش دانشجویی خودش را در شرایط سخت پلیسی و امنیتی آراست و تمام قد به صف شد.
عکس ها و فیلم ها و شعارهای مخابره شده از دانشجویان دانشگاه تهران در برابر این خبرکه ابراهیم رئیسی قاضی القضات امام مرگ به دانشگاه خواهد رفت، شعار می دادند:
قضایی جلادان / مقدمتان خون باران!

برپایه خبرهای منتشره در مراسم ابراهیم رئیسی در دانشگاه تهران،غیر از خبرنگار روزنامه میزان به هیچ خبرنگار رسانه ای دیگری اجازه حضور ندادند. هم اینان در خیابان ها به فریاد گرسنگان با گلوله پاسخ می دهند، در دانشگاه برای در امان ماندن از صدای فرزندان کارگران، پرسش های چالش برانگیزخبرنگاران، جلوگیری از انتقال فضای اعتراضی در دانشگاه دیوارهای سانسور را بالاتر می برند تا راه را بر هر معترضی ببندند!

مصادیق عمومی شعارهای دانشگاهها، نگاه عمومی اش متوجه بی پاسخ ماندن خواسته ها و تبلور شعارهای عمومی جامعه در دل جنبش های اجتماعی دانشجویان – زنان- کارگران – معلمان – بازنشستگان- جنبش دادخواهی و دیگر گروهبندی های اجتماعی بوده است. دانشجویان شعار دادند:

دانشگاه پول گردان/ تضعیف زحمت کشان
دانشگاه پولی شد/ دانشجو زندانی شد
کلاس درس خالیه/ دانشجو زندانیه
درود بردانشگاه/ نه پادگان، نه بنگاه
نه پادگان ، نه بنگاه/ درود بردانشگاه
این همه کشته کم نیست / جواب ما تفنگ نیست
متحد ، متحد؛ مقاومت می کنیم !
ایران ما چون ژاله شد / باغ وطن پُرلاله شد
از خراسان تا تهران/ معلمان در زندان
میلیون ها نفربیکار / حکومت کاسبکار
آبان ماه امساله / کشتار میدون ژاله
دانشگاه پول گردان / زحمتکشان در زندان
جواب ما تفنگ نیست / این همه کُشته کم نیست
خیابون ها خونی شد / آزادی قربانی شد
فقر، کشتار و گرانی / مردم شدند قربانی
فقر،حجاب، استثمار/آماج یک پیکارند
حجاب اجباریه/ ستمگری کافیه
تبعیض جنسیتی / محکوم است و محکوم است
نه ، به حجاب اجباری
بیکاری ، بیکاری/ حجاب زن اجباری
کشورو غرق خون کرد/ بنزین وهم گرون کرد
ستاره در پرونده / دانشجو مون در بنده
اساتید ، اساتید / حرف بزنید ، نترسید
استادهامون ذلیلند / ذلت را می پذیرند
استاد کجاست؟ تو خلسه/ سکوت کرده نشسته
اسلحه ها به سمتتون/مرگ برای یه لقمه نون
ایران ، لبنان ، فرانسه / سرکوب وغارت بسه
ایران،شیلی ، فرانسه/ سرکوب وغارت بسه
ازهفت تپه تا تهران / زحمتکشان درزندان
دانشجوی زندانی، آزاد باید گردد
دانشجو زندانی/ فقروفساد و گرانی
نان، کار، آزادی/ اداره شورایی
ازاهوارتا تبریز/ فقر، فساد و تبعیض
دانشگاه پول گردان / زحمتکشان در زندان
فرزند کارگرانیم / کنارشان می مانیم
دانشجو آگاه است / با کارگر همراه است
ایستاده ایم در سنگر/ دانشجو و کارگر
ملت عاصی ازستم/ ایستاده است کنارهم
اونی که نون نداره/ ترس از زندون نداره
دردانشگاه بیگاری/ بعد ازتحصیل بیکاری
به جای نان ، گلوله/ روی سفره هامونه
کارگر، معلم، دانشجو/ اتحاد اتحاد
دانشجو میمیرد/ ذلت نمیپذیرد
برادرم شهیدم / راهت ادامه دارد
ستاره ی دانشجو / مدال افتخار است
مجاهد و پهلوی /  دو دشمن آزادی
علی نژاد و ارشاد/ ارتجاع و انقیاد
نه شاه میخوایم نه مزدور/بسه دیگه حرف زور
چه ایران ، چه بغداد/ چقد باید جسد داد؟
چه ایران ، چه غزه/ کشتن مردم بسه
سرکوب پایان راه نیست / مقاومت زندگی ست
نه تحریم، نه باتوم / فقط رجوع به مردم
جمهوریت، عدالت / این است شعار ملت
سفره مان غارت شد/ آبان ماه خونین شد
آبان ادامه دارد/ حتی اگرشب وروز، برما گلوله بارد!
از تهران تا بغداد/ فقر، ستم و استبداد
ایران، فرانسه،عراق، لبنان، شیلی، … مبارزه یکی است؛ سرنگونی نئولیبرالیسم!
مستحکم باد اتحاد و همبستگی جنبش دانشجویی و جنبش کارگری

نمی توان به انکار تاریخ برآمد؛ کودتای ۲٨مرداد ٣۲ نقطه پایانی بر آزادی ۱۲ساله جامعه ما گذاشت. مردم کشور ما این آزادی نسبی را پس از بیست سال دیکتاتوری در۲۵ شهریور۲۰ با استعفای و برکناری رضا شاه به دست آورده بودند.
آنچه در ۱۶ آذر ۱٣٣۲در صحن دانشگاه تهران اتفاق افتاد، برای اعتراض به سفر نیکسون به تهران بود. محمد رضاشاه می خواست با دعوت و خوشآمد گویی به کودتاچیان آمریکایی، فرش قرمز به زیر پای سفیران آمریکا پهن کند و صد البته دانشگاه را برای این چاکری انتخاب کرده بود. ولی دانشجویان آزادیخواه، متحدانه با فریاد های « مرده باد شاه» کلاسهای دانشگاه تهران را تعطیل کرده تا اعتراضات را به خیابان ها بکشانند. ماموران حکومت نظامی نیز مسلسل به دست، به دستور اربابانشان شلیک کردند و سه دانشجوی آزادیخواه و جسور به نام های: قند چی – شریعت رضوی – بزرگ نیا را از پای در آوردند.

درپیشنیه این روز باید گفت: این اعتراض خود جوش ترین اقدام دانشجویان علیه نظام پلیسی شاه در تاریخ معاصراست وخاطره درگذشتگان آن، نماد آزادیخواهی و اتحاد قشرهای دانشجویی در صحنه مبارزاتی کشورمان طی تمامی سالهای حاکمیت شاه و شیخ یعنی تمامی۶۶ سال سپری شده در روز شلنزدهم آذر بشمار می آید. می توان گفت: جنبش دانشجویی در ایران یک جریان سیال است که طی این سالها مراحل پُر فراز و نشیبی را پشت سر گداشته و خاموشی نداشته است .

مهم است توجه داشته باشیم که حرکت پُر جوشش شانزدهم آذر امسال با آن که خامنه ای خیزش آبان را به قدرت های امپریالیستی، اسرائیل، عربستان سعودی و سلطنت طلبان و مجاهدین نسبت داده، تقریبا همه کسانی که در دور اخیر از جنبش دانشجویی دستگیر شده اند به جناح سوسیالیست و چپ دانشگاه تعلق دارند و یا حداقل حمایت آشکاری از مضمون مطالبات کارگران و زحمتکشان نشان می دهند؛ که تماما رد شعارهایشان تجلی می یابد!
بنابراین می توان گفت: عمده جانباختگان خیزش آبان ازطبقه ماهستند که هیچ نفعی در ادامه شوک تراپی و خصوصی سازی و سیاست های ریاضتی و نئولیبرالی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول ندارند که هیچ، بلکه اساسا برعلیه همین سیاست ها والبته علیه خودکامگی و دیکتاتوری ولایت فقیه و مجموعه حاکمیت شوریده اند.

رژیم اسلامی سعی کرد که با سرکوب خشن و ایجاد شوک، جنبش اعتراضی را به خاموشی بکشاند. به جرئت می توان گفت، امروز این شُوک شکسته شده است. سرکوب شکست خورده شده است. زبان ها نه تنها بسته نشدند، بلکه درازتر هم شدند. شاهدیم که گزارش های کشتار در حال آمدن هستند. ما شاهد اعتراضات کارگران بخش های مختلف هستیم. سازمانها و نهادهای مختلف به این سرکوب گری های خشن واکنش نشان دادند. سندیکای کارگران شرکت واحد، سندیکای کارگران نیشکرهفت تپه، کانون نویسندگان ایران، بخشی از وکلای دادگستری، تعداد بالائی از هنرمندان، تعداد زیادی از معلمان و دانشجویان همه و همه سکوت را شکستند و اعتراض کردند. یک جریان برای دادخواهی شکل گرفته است. این جریان خواستار دستگیری و مجازات عاملان کشتار هستند. دادخواهی ی که در حال شکل گرفتن است خرخره رژیم را خواهد گرفت. حاکمیت کشتار از کنار موج دادخواهی نمی توانند به راحتی بگذرند. پیگیری وضعیت بازداشتی ها هم قطعا مهم است. هزاران تن ازمردم را به زندان کرده اند. اعتراضات خانواده ها برای پیدا کردن و رهایی فرزندان زندانی شان، خود سنگر جدی رو در رویی با نظام را معنی می بخشد. چهلم کشته شدگان آبان ماه در پیش است. هم اکنون اعتراضات در پارس واگن، نیشکرهفت تپه از سر گرفته شد. جنبش دانشجوئی اعتصاب را شروع کرده اند. شانزده آذر، روز دانشجو، نشان داد که خیزش آبان که ادامه حرکت ده روزه دی ماه نود و شش و اعتراضات متوالی و تقریبا روزانهِ پس از آن تا به امروز و اکنون است، باز نخواهد ایستاد. این اعتراضات نه در غالب شورش، بلکه آرامتر و سازمان یافته تر در پایه خودگسترده تر ادامه خواهد یافت.

اکثریت مردم رژیم رانمی خواهند و خود رژیم هم به درجات زیادی به این نتیجه رسیده که به شیوه قدیم نمی تواند این جنبش را ساکت کند، به همین دلیل به رویاروئی مستقیم می پردازد. برخورد مسئولین بخوبی نشان می دهد که همه جناحها سعی دارند بار مسئولیت را بر دوش ان دیگری بیاندازند. سپاه پاسداران، روحانی را مقصراعلام می کنند. روحانی اظهار بی اطلاعی می کند. بین مجلسیان و رئیسشان بر سر اینکه مجلس هم از گران کردن بنزین خبر داشته یا نه، دعواست. نماینده گانی در صحن مجلس استعفای خود را به هئیت رئیسه دادند. جهانگیری از اینکه صادرات نفت به صفر نرسیده اظهار خوشحالی می کند و روحانی برای پیش بردن پروژه، گران کردن بنزین چه نمایش ها که بازی نکرد و نمی کند. شکاف در رژیم عمیق شده است. سیدحسین موسوی از حصر خویش، خامنه ای را با شاه مقایسه کرد و رسما اعلام کرد که وی قاتل است. رژیم ازنظر بین المللی تحت فشار قرار دارد. ورشکستگی اقتصادی و بحران سیاسی ادامه کار را برای جمهوری اسلامی سختتر از سخت کرده است.
رژیم در محاصره است. جنبش در حال رشد است. بیانیه های حمایتی صادر شده از سوی تشکل ها و کانون های شناخته شده با هسته سفت روشنگری، بخوبی نشان می دهد که آنها در پی یافتن ریلی برای رسیدن به همگرائی های پیوسته تری هستند. قطعا آنها شکل هائی از اتحاد و همگرائی را پیدا خواهند کرد. همه چیز را باید از منظر آلترناتیو کارگری، چپ و سوسیالیستی نگاه کنیم. آلترناتیو کارگری بایستی روی چند پایه متمرکزشود.

یکم: ایجاد پایه اجتماعی محکم و طرح مطالباتی که این پایه را تقویت می کند. از جمله: لغو خصوصی سازی ها، لغو قراردادهای سفید امضاء و موقت، مخالفت با پولی سازی آموزش، تامین اجتماعی فراگیر…….. در جا انداختن این مطالبات موفق عمل شده است.

دوم: در پی تنظیم برنامه و نقشه راهنما باید باشد.

سوم: نیروهائی که بتوانند این پایه اجتماعی، یعنی همان پایگان سفت را حول این برنامه سازماندهی کنند. نباید یک اصل را فراموش نمایند: نه باید تندروی کرد، و نه باید آنقدر کُند عمل کرد، که به بی عملی رسید.

فرا رسیدن ۱۶ آذر هر سال و بویژه امسال ظرفیت نهفته دانشجویان را در این کشاکش به نمایش می گذارد. این سطح از آگاهی و رسالت تاریخی که امروز دانشجویان برای خود و مبارزات خویش منظور داشته اند و برای تحقق آن به خیابان آمده اند، دیگر بار یادآور ایستادگی دانشجویان بعد از کودتای ۲٨ مرداد ٣۲ در برابر کودتاگران و امروز دفاع  از موجودیت کشور در برابر تهاجم احتمالی امپریالیسم و پشتیبانی و همبستگی با بخشهای وسیع جنبش های اجتماعی ایران در رو در رویی با کلیت نظام جمهوری اسلامی ایران است .

بر ماست که در این سوی جهان و در شرایط دستگیری مجدد فعالان دانشجویی و جوانان کشور در خیزش آبان ماه که تعداد آنان را بالای۱۰۰۰۰ نفر رقم می زنند. در دفاع از همه تحرکات مبارزات درون کشور در قبال قداره بندی عوامل امنیتی، اطلاعاتی، لباس شخصی و چماقداران بسیجی، در این سوی جهان از مبارزات دانشجویان – زنان – جوانان – اقلیت های ملی – کارگران و خانواده های اعدامیان و قربانیان قتل های سیاسی زنجیره ای و مبارزات مستقل یکایک آنان قویا پشتیبانی و حمایت نماییم .

سازماندهی گسترده کارزارهای دفاعی و بخدمت گرفتن همه ابزارهای رسانه ای خود در جهت جلب حمایت افکارعمومی مجامع اتحادیه ای و کارگری و حقوق بشری در سراسر جهان، می تواند دادخواهی  مردمان سراسرکشورمان را بگوش جهانیان به رساترین شکل ممکن برساند. در این راه از هیچ اقدامی خودداری نورزیم. خود را به سنگر دفاعی مبارزات سراسری دانشجویان – زنان – جوانان و کارگران ایران در محیط کار و زیست خود بیابیم و درهمبستگی جهانی سهم خود را ایفاء نماییم .

یکشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۸ برابر با ۰۸ دسامبر ۲۰۱۹
http://karegari.com

————————————————————-