بررسی‌ها نشان می‌دهد که دولت باید در مورد تعداد مشمولین طرح حمایت معیشتی، روش تخصیص کارت اعتباری خرید به بی‌ثباتکاران و رقم اعلام شده تجدیدنظر کند. ….

———————————————

به گزارش خبرنگار ایلنا، مخاطرات اپیدمی کرونا گرچه برای جان مزدبگیران بیشتر است؛ اما آسیبی که به معیشت آنان می‌رسد نیز دستِ‌کمی از آسیب‌های جانی ندارد. کارگران برای حفظ جان خود اول باید بتوانند از پس دشواری‌های معیشتی خود بربیایند. بخشی از مشاغل غیررسمی به کلی با بیکاری همراه بوده است. بانک مرکزی لیستی از این مشاغل تهیه کرده است. اگرچه در لیست ارائه شده از سوی بانک مرکزی نامی از بی‌ثباتکارانی که در ادبیات اقتصادی به آنها عنوان «کاذب» اطلاق شده، برده نشده و اگرچه لیست اعلامی بیشتر از دیدگاه کارفرمایی مطرح شده تا کارگری اما بی‌ثباتکاران و بیکاران این روزها در لبه پرتگاه بیکاری قرار دارند و در صورت، عدم تمهید درست عن‌قریب است که سقوط کنند.

دولت برای حمایت از آنانی که بر لبه پرتگاه ایستاده‌اند، کمک‌های معیشتی درنظر گرفته اما عملاً در محاسبه تعداد آنها به خطا رفته است
کاظم فرج‌الهی (فعال کارگری) درباره تخصیص بسته‌های حمایتی به دهک‌های پایین جامعه به سابقه دولت در یارانه‌پردازی اشاره کرده و به ایلنا گفت: نفس اینکه دولت تصمیم گرفته با بسته‌های معیشتی به کمک کارگران و بیکاران در جامعه بپردازد، خوب است. اما باید سازوکار در نظر گرفته شده برای تخصیص این بسته‌ها به جامعه روشن باشد. متاسفانه دولت فعلی سابقه چندان خوبی در پرداخت یارانه‌ها به شکل‌های مختلف نداشته است. چه آن یارانه عمومی که قبلا پرداخت می‌شد و چه یارانه معیشتی که در مقطع گرانی بنزین برای کارگران در نظر گرفته شد.

او ادامه داد: انگار به صورت سمبلیک می‌خواستند به جامعه ابراز کمک کنند و ظاهراً کارگرانی هم بودند که یک مرحله کمک معیشتی را دریافت کردند و مراحل دیگر را دریافت نکرده‌اند. در واقع طرح حمایت معیشتی شمولیت واقعی را نداشته است.

وی با بیان اینکه حدود ۳ میلیون یا ۴ میلیون نفر را مشمول کمک‌های معیشتی اعلام کردند، گفت: متاسفانه توضیح داده نشده که این ۳ میلیون نفر با چه سازوکاری تعیین شده است. از طرفی ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که دستِ‌کم حدود ۵ میلیون بیکار داشته است. باید این افراد را با خانواده‌هایشان ضریب ۱.۵ را برای آنها در نظر بگیریم. این ۷.۵ میلیون نفر فاقد هر نوع درآمدی بوده‌اند.
وی افزود: البته این افراد ممکن است در مترو، چیزی می‌فروختند اما در پی شیوع کرونا کار خود را عملاً از دست داده‌اند.

فرج‌الهی خاطرنشان کرد: اگر جمعیت شاغلین را ۲۰ میلیون نفر درنظر بگیریم، از این تعداد ۱۵ میلیون نفر شاغل یا بازنشسته زیر پوشش تامین اجتماعی هستند. حدود ۳ میلیون نفر هم حقوق‌بگیر دولتی هستند. اگر این رقم را کسر کنیم، حدود ۲ تا ۳ میلیون نیروی شاغل خواهیم داشت که زیر پوشش هیچ نوع حمایتی نیستند. او ادامه داد: اگرچه این افراد بیکار به حساب نمی‌آیند اما  اغلب در این شرایط کرونا دچار آسیب معیشتی شده‌اند. با یک تخمین حدود ۷ تا ۸ میلیون نیروی کاری داریم که با خانواده‌هایشان (ضریب ۱.۵) زندگی ۱۰ تا ۱۲ میلیون نفر وجود دارند که فاقد هر نوع درآمدی هستند و نیاز دارند تا دولت به آنها کمک کند.

با ۶۰۰ هزار تومان چه چیزی می‌توان خرید؟
در عین‌حال ارقامی که برای یارانه‌پردازی درنظر گرفته شده با وجود گرانی ماسک، شوینده‌ها و ضدعفونی‌‌کننده‌ها که جزو اقلام حیاتی سبد خانوار قرار گرفته است، اصلا منطقی نیست. رقم نفری ۱۲۵ هزار تومان که برای خانوار ۵ نفره و بیشتر به ۶۰۰ هزار تومان می‌رسد واقعاً رقمی نیست و چیزی را برای آنها تامین نمی‌کند

فرج‌الهی با طرح این پرسش که دولت چگونه می‌خواهد یارانه را به جامعه برساند، گفت: سازمان‌ها و نهادهایی که تاکنون در بدنه دولت و حاکمیت بوده‌اند و به شکل‌های مختلف یارانه‌ها را توزیع می‌کردند، ، ازجمله کمیته امداد، بهزیستی و اتحادیه امکان توان مطلوب را ندارند. او ادامه داد: در مقاطعی مثل سیل حتی کمک‌های خارجی که به حادثه‌دیدگان رسیده به علت ساختار معیوب توزیع این کمک‌ها سر از بازار فروش درآورده است. ساز و کار توزیع یارانه فعلی نیز جای سوال دارد و می‌توان پیشنهاد کرد که در این رابطه از تشکل‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد کمک گرفته شود و نظارت مردمی بر آنها باشد تا در توزیع آن مجدداً اختلاس نشود

گزارش: مریم وحیدیان

——————————————–