محسن حاجی‌میرزاییْ وزیر آموزش و پرورش در دیدار امروز یکشنبه ۱۰ فروردین‌ماه با جهرمی وزیر ارتباطات گفته است: «۳۰ درصد مناطق آموزشی و مدارس کل کشور به اینترنت دسترسی ندارند». ….

—————————————————

محرومیت ۳۰ درصد از مناطق آموزشی کل کشور از اینترنت و ناکارآمدی شبکه آموزش

پس از اعلام تعطیلی مدارس در پی گسترش ویروس کرونا در شهرهای ایران، وزارت آموزش و پرورش از اعلام طرح آموزش از راه دور و ساعات برنامه‌های درسی برخی مقاطع تحصیلی از طریق «شبکه آموزش» خبر داد.
چنین طرح غیر جامعی تا به‌امروز، متکی بر یک پایه‌ی تکمیلی هم بود: «گروه‌های واتس‌اپی و تلگرامی مدارس و دانش‌آموزان». طی یک ماه گذشته، بار اصلی آموزش از راه دور دانش‌آموزان بر دوش گروه‌های مجازی مشترک معلمان و دانش‌آموزان و مرور کتب درسی هر مقطع تحصیلی بوده است.

برای صحبت از وضعیت دانش‌آموزان مناطق محروم، کودکان محصل در کانکس‌ها، چادرها، کپرها و جمعیت تهیدست شهری و روستایی، آیا می‌توان از آموزش راه دور مجازی سخن گفت؟
محسن حاجی‌میرزاییْ وزیر آموزش و پرورش در دیدار امروز یکشنبه ۱۰ فروردین‌ماه با جهرمی وزیر ارتباطات گفته است: «۳۰ درصد مناطق آموزشی و مدارس کل کشور به اینترنت دسترسی ندارند». این آمار تنها محدود به فقدان سامانه‌ی اینترنتی در دل مدارس نمی‌شود و تمامی مناطق زیستی محروم و روستاهای مرتبط را نیز در برمی‌گیرد. اگر دامنه‌ی این آمار را مبنای بررسی قرار دهیم، تمامی ۷۰ درصد جمعیت دانش‌آموزی بهره‌مند از تبلت و گوشی‌های هوشمند نیز نه از طریق تولید محتوای شبکه آموزش بلکه با محوریت همان گروه‌های مجازی مدارس به آموزش از راه دور مشغولند. حاجی میرزایی ضمن اعلام اینکه امکان آموزش تمامی دروس از طریق رسانه‌ی ملی امکان‌پذیر نیست، کماکان از آموزش مجازی مستمر دانش‌آموزان سخن گفت.

بهار سال گذشته که با سیل و ویرانی ناشی از چپاول‌های جناحی حاکمیت آغاز شد، دانش‌آموزان سیل‌زده‌ی خوزستان، گلستان و لرستان را با محرومیت صد در صدی از حق بهره‌مندی از تحصیل مواجه کرد. در فاصله‌ی شش ماهه‌ی نخست سال گذشته نیز تل ویرانی مدارس به کانکس‌ها و حضور در مدارس آسیب‌دیده ختم شد. ۹ روز از آغاز سال تحصیلی جدید در مهرماه ۹۸ می‌گذشت و کماکان دانش‌آموزان منطقه‌ی باوی اهواز از ترس غرق شدن، مجبور به خانه‌نشینی شده بودند.
دانش‌آموزان مناطق سیل زده طی گذار از شش‌ماه زندگی در بیابان‌ها، سالن‌های رستوران‌ها، قرارگاه‌ها و خانه‌های بی‌سقف مناطق سیل‌زده، سال تحصیلی ۹۹_۹۸ را آغاز کردند.

حالا در موقعیت قرارگیری در آغاز دومین ماه از تعطیلی مدارس، در فقدان اینترنت، دسترسی به گوشی‌های هوشمند و برنامه‌های جامع آموزش از راه دور، حق ابتدایی تحصیل آنان باز هم با محرومیت و سلب مسئولیت ساختاری حاکمیت روبه‌رو شده است. چنین آموزش نابرابر و متکی بر رفاهی، سال‌هاست که جایی را برای جمعیت فاقد سرمایه و فرودستان شهری و روستایی باقی نگذاشته است. نظامی سراپا پول‌محور و متکی بر تبعیض که جان و محرومیت ساختاری کودکان را تنها با ذکر ارقام آماری به‌میان می‌آورد.

منبع: سرخط
https://t.me/SarKhatism

—————————————————