ما در اول ماه مه، پرچم سرخ این انقلاب را بدور از هرگونه فرقه گرائی و گروه ‌گرایی در هرکجای دنیا که هستیم همراه کارگران جهان بر دوش می کشیم. باید دراتحاد جنبش کارگری با دیگر جنبش های اجتماعی یکی شویم، باید در این روز در یک صف متحد بایستیم وصدای رسای کارگران درایران را در جهان منعکس کنیم. ….

—————————————————————

در صفی واحد به استقبال اول ماه مه می رویم!

اول ماه مه ۱۸۸۶ میلادی روزیست  که کارگران شیکاگو با خواست ۸ ساعت کار در روز به اعتصاب سراسری پرداختند.هرچند پلیس حامی سرمایه داران این اعتصاب را به خاک وخون کشید، اما حرکت تاریخی کارگران شیکاکو به پرچم همبستگی  کارگران سراسر جهان تبدیل شد. اول ماه مه روزی است تاریخی که به مسیررهایی بخش برای طبقه کارگر و کل بشریت تبدیل شده است . نظام سرمایه داری براثر تمرکز هرچه بیشتر ثروت دردست مشتی کوچک وفقرعمومی اکثریت، جهان را به بربریت کشانیده است. دیگر راهی نیست جز راه اکثریت همگانی  که در آن هیچ بودگان همه چیز گردند!

طبقاتِ حاکم تا به امروز، آزادی خود را در سلطه بر دیگر طبقات اعمال کرده اند، تنها طبقه کارگر است که رهایی خود را در رهایی کل بشریت می تواند بدست آورد، زیرا که مالکیت بر طبیعت و ابزار تولید را بصورت فردی منشاء تمام خسران وبدبختی کنونی جامعه بشری می داند و برآنست آنچه که امروز بصورت ارزش اضافی از رنج زحمتکشان اخذ می شود وبه جیب مشتی کوچک بعنوان انباشت سرمایه می رود، در نظام آینده از آنِ همگان است و برای رفاه وبهبود زندگی، فرهنگ وبهداشت همگان بکار خواهد رفت.

کارگران ایران نیز طی صد سال گذشته به مبارزه ای بس سخت تحت دیکتاتوری سلطنتی و جمهوری اسلامی برای بدست آوردن حقوق خود لحظه به لحظه و وجب به وجب جنگیده است. اما با تمام صد سال مبارزه ناستوه و پیگیر ودائمی،امروزهمراه تهیدستان میلیونی دیگر درزیرخط فقر زندگی می کنند.ازتشکل های کارگری مستقل خود محروم اند، حق تشکل و حق اعتصاب ندارند و حتی از برگزاری مراسم روز جهانی کارگر اول ماه مه محروم هستند.این طبقه که شامل کارگران ومعلمان و بازنشستگان و پرستاران است امروزبرای مقابله و مبارزه با سرمایه داری و از میان بردن رژیم حاکم متحدین بیشماری را به همراه دارد که در جنبش های اجتماعی همچون زنان ، دانشجویان و رفع ستم ملی متشکل هستند.  این واقعیت را می بایست پذیرفت که بدون شرکت دوران سازِ طبقه‌ی کارگر درجنبش های اجتماعی، میتوان بجای سرنگونی انقلابی فقط نوعی پوست اندازی و یا تغییرِشکلِ همین نظام را انتظار داشت.

امروزه رژیم جمهوری اسلامی به انتهای خط رسیده است. جنایات  این نظام به قدری در عمل برای توده‌های مردم به اثبات رسیده که سقوط اش حتمی است. اگر چه هنوز توازن قوا در میدان های نبرد خیابانی به سود جبهه‌ی انقلابی نچرخیده است اما از هم اکنون افق پیروزمندانه آن بوضوح دیده می شود.

ما در اول ماه مه، پرچم سرخ این انقلاب را بدور از هرگونه فرقه گرائی و گروه ‌گرایی در هرکجای دنیا که هستیم همراه کارگران جهان بر دوش می کشیم. باید دراتحاد جنبش کارگری با دیگر جنبش های اجتماعی یکی شویم، باید در این روز در یک صف متحد بایستیم وصدای رسای کارگران درایران را در جهان منعکس کنیم.

بی تردید کارگران و سایر زحمتکشان با پرچمی متحد و با اتکا به نیروی مستقل خود جنازه ی رژیم جمهوری اسلامی را از خیابان ها بر می دارد وبه گورستان تاریخ خواهد سپرد .

کمیته برگزاری سراسری اول ماه مه، با آگاهی به این واقعیت که رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی بیش از چها ر دهِه است که از برگزاری اول ماه مه جلوگیری کرده، مصمم است در حمایت از طبقه کارگردر ایران، برای آزادی زنان و مردان, کارگران و تمامی زندانیان سیاسی، برای دفاع از حق مسلم طبقه کارگر در ایجاد تشکل های مستقل خود و بدیل اداره شورایی ، در خارج از ایران ،اول ماه مه را سراسری و مشترکاً با همراهی کلیه تشکل هاو نهادهای حامی کارگران و زحمتکشان، بنام روز همبستگی با طبقه کارگردر ایران برگزار کند.

زنده باد اول ماه مه، روزهمبستگی جهانی کارگران
پیش بسوی برگزاری متحدانه روز اول ماه مه در سراسر جهان

کمیته مشترک برگزاری سراسری مراسم اول ماه مه در خارج از کشور

اردیبهشت ۱۳۹۹ـ مه ۲۰۲۰

——————————————————–