زنجیره انسانی در برابر کوه‌خواران مشهد
جمعی از فعالان محیط زیستی در مشهد دربرابر شروع دوباره «پروژه کمربند جنوبی مشهد» در ارتفاعات این شهر زنجیره انسانی درست کردند و دربرابر کامیون‌ها ایستادند. ….
————————————————————
زنجیره انسانی در برابر کوه‌خواران مشهد
میدان:
جمعی از فعالان محیط زیستی در مشهد دربرابر شروع دوباره «پروژه کمربند جنوبی مشهد» در ارتفاعات این شهر زنجیره انسانی درست کردند و دربرابر کامیون‌ها ایستادند. اعتراض آنها به طرحی است که در سال ۹۶ با اعتراض کنشگران محیط زیست و به علت نداشتن «مطالعات ارزیابی محیط زیستی» و با دستور صریح دادستان متوقف شده بود و در دو سه ماه اخیر و در روزهای خلوت کرونا بدون سرو صدا کار خود را آغاز کرده است.
فرشته تقی‌زاده، عضو هیأت مدیره شبکه سمن‌های محیط زیستی خراسان رضوی و مدیرعامل انجمن دیده‌بان آب، هوا و زمین خراسان رضوی به روزنامه شهروند گفته «وقتی پیگیر این پروژه شدیم که پنجره خانه ساکنان مناطق جنوبی مشهد، از انفجارهای تسطیح کوه‌ها شکسته بود. سال‌های ٩٣ و ٩۴. مردم انتهای هاشمیه و انتهای سرافرازان از انفجارها ترسیده بودند. فهمیدیم که در حال ساخت بزرگراه هستند. بارها اعتراضات میدانی برگزار و اعلام کردیم که این پروژه با از بین بردن منابع طبیعی و سرمایه‌های غیرقابل بازگشت، اصل ۵٠ قانون اساسی را زیر پا می‌گذارد. خرداد ٩۵ توانستیم دستور توقف انفجارات را از دادستانی بگیریم و در نهایت اسفند ٩۶ به طور کامل متوقف شد چون پیوست زیست محیطی نداشت.»
فعالان محیط‌زیست می‌گویند این عملیات تاکنون آسیب‌های فراوانی به کوه‌های منطقه زده است و اجرای آن راه زیستگاه‌های حیات‌وحش را ناامن کرده و موجب آسیب به طبیعت منطقه و اکوسیستم آن خواهد شد. این پروژه که با نام‌های مختلف معرفی می‌شود، تا امروز نیز بیش از ۵۴ آبراهه و چشمه را از بین برده است.
علی کشمیری، از فعالان محیط‌زیست مشهد نیز به روزنامه شهروند گفته «این پروژه دست‌کم پنج‌کوه را از بین برده است» به گفته وی اگرچه همچنان تکلیف ارزیابی زیست‌محیطی پروژه روشن نشده است اما فعالیت ساخت و ساز و کوه‌تراشی از سرگرفته شده. گفته می‌شود همزمان با آغاز این پروژه بیلبوردهایی در تبلیغ «کوه پارک» در سرتاسر شهر دیده می‌شود که به گفته فعالان پوششی برای ساخت و ساز است. کشمیری در این‌باره گفته «آنها می‌دانند که نتایج ارزیابی به نفع‌شان نیست. نام پروژه‌شان را عوض کرده‌اند و می‌گویند می‌خواهیم اینجا را تبدیل به کوه‌پارک کنیم اما این کلیدواژه‌ای برای تسطیح زمین‌هاست.»
کوه‌خواری چند سالی است که به ادبیات ایران اضافه شده است. کوه‌های ایران برای ساخت اتوبان، فرودگاه، خانه‌های مسکونی یا استفاده از منابع معدنی نابود می‌شوند در حالیکه کوهستان‌ها عامل تولید آب و تنوع زیستی در کشورند. کوه‌های بسیاری در کشور دچار ویرانی شده‌اند و بخشی از آنها را به بهانه‌های مختلفی تکه‌تکه کرده‌اند.
—————————————————-
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.