در این شرایط به نظر می رسد که ایجاد تشکل مجازی نیروهای خدماتی شهرداری ها با همه کسری ها و نارسایی هایی که این شکل از تشکل می تواند داشته باشد، اصلی ترین شکل سازمان یابی نیروهای خدماتی برون سپاری شده و خاصه پاکبانان در موقعیت کنونی است. این مدل سازمان یابی مستقل که بازنشستگان و فرهنگیان مطالبه گر پیشگامان آن در صحنه جنبش مطالباتی مزد و حقوق بگیران کشور هستند، در سالهای اخیر از سوی واحدهای برون سپاری شده بخش های مختلف راه آهن هم به کار گرفته شده ….

————————————————————–

اهمیت سازماندهی شبکه پاکبانان مطالبه گر

در روزهای اخیر شاهد موجی از اعتراضات پاکبانان در ۱۷ شهر کشور بودیم. در برخی شهرها اعتراض و اعتصاب به خودداری از جمع آوری زباله های شهری منجر شده است. اعتراضات پاکبانان چند سالی است که به تناوب ادامه دارد و با وخیم تر شدن وضع اقتصاد کشور بیشتر هم شده است. اما علیرغم اعتراضات تناوبی و بیشتر شدن متوسط زمان اعتراضات مطالباتی پاکبانان نسبت به گذشته، این اعتراضات نتوانسته است امنیت شغلی این کارگران را تضمین کند، بلکه به رویکردی ناگزیر و مکرر برای گرفتن مزدشان تقلیل یافته که نتایجش هم رضایت بخش نبوده است.

این موضوع دلایل روشنی دارد. پاکبانان با این که در یکی از مهم ترین و حساس ترین بخش های خدمات شهری یعنی نظافت شهری کار می کنند، از هیچ تشکل مستقلی برخوردار نیستند. ساختار متمرکز خدمات شهری را از طریق برون سپاری ها درهم شکسته اند و برای کارگران بین شهرداری به عنوان کارفرمای اصلی و پیمانکار به عنوان کارفرمای مستقیم گروههای کوچک و متمایز نواحی مختلف شهرداری ها فاصله انداخته اند. در نتیجه هم سعی کرده اند وحدت صنفی و مطالباتی پاکبانان را در هم بشکنند و در واحدهای کم شمار کار محصور نموده و اهمیت اقدام جمعی موثر آنان را کاهش دهند و هم کنترل بر این کارگران را افزایش داده و با تهدید به اخراج و جایگزینی از میان ارتش بزرگ بیکاران جلوی مطالبه گری پاکبانان را بگیرند. محصول این فرایند انباشت مطالبات معوقه در میان پاکبانان و تشدید ناامنی شغلی در میان آنان است.

کم شمار بودن دسته های پاکبانان در واحدهای کار در اثر برون سپاری ها، زمینه سازماندهی صنفی و مطالباتی بر اساس محیط کار را از میان برداشته است. حتی اگر موانع ذهنی موجود را در نظر نگرفته و میل به سازمان یابی مستقل صنفی را در میان پاکبانان مطالبه گر مفروض بگیریم، باز به محض هر تلاشی برای منسجم کردن کارگران از میان معترضان پیگیر و مطالبه گر بسرعت آنها را اخراج و چنانچه نمونه اعتراضات کارگران اهواز نشان می دهد با هماهنگی مدیریت شهری‌ و پیمانکار، اعتصاب شکنی و ضرب و شتم کارگران معترض را با شکایت از آنها نزد نهادهای امنیتی به عنوان اخلالگر ترکیب می کنند.

سازماندهی صنفی و مطالباتی بر اساس محیط زندگی هم برای این دسته از کارگران نقدا و علل القاعده مقدور نیست زیرا اگر چه اغلب کارگران و از جمله پاکبانان در شمار اقشار تهیدست و محروم و حاشیه نشین جامعه هستند، اما حاشیه خود اکنون به متن تبدیل شده و هسته مرکزی شهرها را در محاصره گرفته و معلوم نیست که کارگران حاشیه نشین همگی در یک محدوده خاص زندگی کنند. توجه به این نکته هم مهم است که منطق عزیمت از مطالبات بی واسطه بین تشکل محیط زیست و تشکل انتقال یافته از محیط کار به محیط زیست فاصله می اندازد و به این دومی، حتی اگر به شکل موردی یا استثنایی در جایی امکانپذیر شود بیشتر خاصیت تشکل ساعت فراغت از کار می دهد نه تشکلی که بر پایه مطالبات بی واسطه محیط زیست ایجاد می شود. اگر همه وعده هایی که در چهارچوب طرح بودجه خوارانه دوره وزارت ربیعی برای ایجاد مسکن کارگری به کمک تعاونی های کارگری در زمین های مجاور واحدهای تولیدی دارای بیشتر از ۱۵۰ کارگر داده بودند و همچنین وعده تجمیع واحدهای کم شمارتر و رساندن آنها به این تعداد و ساخت مسکن کارگری برای آنها عملی می شد، شکاف بین تشکل محیط کار و محیط زیست و اوقات فراغت از نظر ملاحظات سازمانگرانه می توانست به شکلی مطلوب تقلیل یابد، اما مسکن کارگری هم یکی از وعده های توخالی و مسکوت مانده دولت روحانی است.

در این شرایط به نظر می رسد که ایجاد تشکل مجازی نیروهای خدماتی شهرداری ها با همه کسری ها و نارسایی هایی که این شکل از تشکل می تواند داشته باشد، اصلی ترین شکل سازمان یابی نیروهای خدماتی برون سپاری شده و خاصه پاکبانان در موقعیت کنونی است. این مدل سازمان یابی مستقل که بازنشستگان و فرهنگیان مطالبه گر پیشگامان آن در صحنه جنبش مطالباتی مزد و حقوق بگیران کشور هستند، در سالهای اخیر از سوی واحدهای برون سپاری شده بخش های مختلف راه آهن هم به کار گرفته شده و تاکنون توانسته است در برخی موارد اعتراضات کارگران و کارکنان نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن را همسو و همزمان نماید و صدایی مستقل از حاکمیت و کارفرما برای اعتراضات این کارگران ایجاد نماید. از ویژگی های این شکل از سازمان یابی آن است که در تقابل با سازماندهی در محیط کار و محیط زیست یا حتی اوقات فراغت از کار قرار ندارد، بلکه حلقه واسط تازه ای است که می تواند پیوندهای تصادفی و حلقات گسسته موجود میان این شکل های شناخته شده و سنتی سازمان یابی کارگری را به هم مرتبط کند و با دور زدن بخشی از موانع تحمیلی سازمان یابی، فرصت های خودسامان یابی را بهبود ببخشد. سازماندهی کارگران شاغل و بازنشسته شهرداری ها و خاصه پاکبانان از طریق شبکه های اجتماعی گامی ضروری و اقدامی عملی برای متحد کردن نارضایتی ها بر محور حذف پیمانکاری ها، تامین امنیت شغلی، ایجاد صدای مستقل و دادخواهانه علیه قراردادهای برده دارانه و موقت و علیه دستمزدهای معوقه است. در تلاش برای این امر هم انتقال تجربه سازماندهی شبکه ای موجود در میان بازنشستگان و فرهنگیان و هم همبستگی سایر گروههای مطالبه گر با این گروه از مزدبگیران از اهمیت مبرم برخوردار است.

——————-

هم راه کارگران
https://t.me/GEtehadbazneshastegan

————————————————————–