نگاهی به گستره‌ی اعتصابات کارگری آبان‌ماه
کارگران نیشکر هفت‌تپه طی یک هفته‌ی گذشته، علاوه بر استمرار روند اعتصاب، نسبت به بازداشت چهار نفر از کارگران این شرکت نیز اعتراض خود را اعلام کردند. ….
——————————————————–
تصویر: اعتصاب کارگران هفت‌تپه، روز سه‌شنبه ۱۳ آبان‌ماه
نگاهی به گستره‌ی اعتصابات کارگری آبان‌ماه
روزهای گذشته، در کنار اعتراضات معیشتی کارگران در واحدهای تولیدی (به‌صورت روزانه)، اعتراضات معلمان حق‌التدریس و کارگروه‌های بازنشستگی، روند «اعتصابات» نیز به قوت خود باقی بوده است.
▪️تداوم اعتصابات کارگران راه‌آهن خراسان
▪️اعتصابات رانندگان بخش توزیع شرکت ایران‌گاز هرمزگان
▪️اعتصاب کارگران پتروشیمی فن‌آوران
▪️اعتصاب کارگران پتروشیمی نوید زر شیمی
▪️اعتصاب رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی بوشهر
▪️اعتصاب رانندگان تانکرهای سوخت در بندر ماهشهر و
▪️تداوم اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه برقرار بوده است.
کارگران نیشکر هفت‌تپه طی یک هفته‌ی گذشته، علاوه بر استمرار روند اعتصاب، نسبت به بازداشت چهار نفر از کارگران این شرکت نیز اعتراض خود را اعلام کردند.
یوسف بهمنی، حمید ممبینی، ابراهیم عباسی منجزی و مسعود حویری در اعتراض به تداوم بازداشت خود نیز دست به اعتصاب غذا زدند.
مواجهه‌ی کارفرمایان و نهادهای امنیتی در قبال تداوم اعتصابات، به‌جز اخراج، بازداشت، پرونده‌سازی‌های امنیتی و شلاق زدن کارگران معترض از سه رویکرد خارج نبوده است: «انکار اعتصابات و خاستگاه مبارزه‌ی طبقاتی کارگران»، «پرداخت یک دهم مجموع معوقات مزدی چند ماهه‌ی کارگران» و «فشار مضاعف بر سیاسی‌زدایی و انفعال نفْس اعتصاب و منزوی‌سازی کارگران معترض».
اعتراضات و اعتصبات کارگری به صورت هر روزه در تمامی کشور در جریان است. تهدیدهای کارفرمایان مبنی بر اخراج و عدم واریز معوقات مزدی (در صورت تداوم اعتصابات)، محروم کردن کارگران معترض از تمدید قراردهای ولو سه ماهه و عادی‌سازی از پهن کردن سفره‌های خالی کارگران مقابل فرمانداری‌ها و بازداشت آنان، همگی سعی در تزریق انسداد اعتراضی و سلب سویه‌های سیاسی را از اعتراضات معیشتی و مطالبات کارگران دارد.
اما نمونه‌های بارز تشکل‌یابی مستقل کارگران، تاکید کارگران بر بازگرداندن کارگران اخراجی، ایستایی بر مطالبه‌ی اخراج مدیران فاسد و نالایق، خلع ید بخش خصوصی و مورد مشخص مطالبه‌ی «تعاونی‌سازی» کارگران نیشکر هفت‌تپه و پس از آن «شوراهای کارگری» تنها مواردی انگشت‌شمار از حفظ حیات سیاسی کارگران، علی‌رغم اخراج‌ها و فشارهای امنیتی بوده است.
پیشنهاد تعاونی کارگری برای نخستین بار در اعتصابات سال ۹۷ شرکت نیشکر هفت‌تپه مطرح و چندی بعد به «اداره‌ی شورایی» ارتقا پیدا کرد. تعاونی یا آنچه کارگران «کنترل کارگری» می‌خواندند، در خلال اعتصابات سال ۹۷ ازسوی فرهاد دژپسند (وزیر اقتصاد) اینگونه خوانش شد: «تعاونی ظرفیت بالایی دارد و می‌تواند جایگزین خصوصی‌سازی باشد». اما بر چه کسی پوشیده بود که این «مالکیت تعاونی» در چهارچوب قوانین ضدکارگری جمهوری اسلامی به چه معنا و منافع آن در گروی چه طبقه‌ای خواهد بود؟
طی ماه‌های گذشته که اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه با فراز و فرودهای بسیار و حالا بازداشت و اعتصاب غذای چهار کارگر آن شکل گرفته است، خوزستان و معیشت بی‌شمار جمعیت مزدبگیر آن با فقر مطلق و محرومیت بیشتر همراه بوده است.
عدم واریز ماه‌ها معوقات مزدی و عیدی سال ۹۸، اخراج‌ها، گرانی‌های ساعتی و دفترچه‌های بیمه‌ای که به مدد چپاول و اهمال کارفرمایان، تامین اعتبار نشدند، جان مردم را از یک سو با اپیدمی کرونا و از سوی دیگر با تثبیت فقر مطلق با خطر مرگْ همراه کرده است.
⚪️ نرخ بالای تورم‌های ماهیانه در بخش اعظمی از تاریخ اقتصادی چهار دهه‌ی اخیر، یکی از عوامل سلب مالکیت از نیروهای کار بوده است. منظور نه سلب مالکیت دارایی‌ها و سرمایه‌های نداشته‌ی نیروهای کار، بلکه سلب حق برخورداری از حداقلی‌ترین نیازهای زندگی است. در این میان فریز شدگی حداقل دستمزد مصوب کارگران توسط وزارت کار در برابر گرانی‌های ساعتی و خالی‌تر شدن سبد معیشت خانوار کارگری، چیزی جز سوق دادن جمعیت مزدبگیران به‌سوی مرگی تدریجی نیست.
حال، تکلیفِ بی‌ثبات‌کاران، کارگران روزمرد، کارگران مقروض و محروم از ماه‌ها معوقات مزدی چیست؟ در تمامی موارد مطرح شده‌ی اعتصابات کارگری در روزهای گذشته، سایه‌ی نهادهای امنیتی و وادار کردن کارگران به شکستن اعتصاب بر سر کارگران آوار بوده است. امری که با دورنمای اقتصادی، روند مهار ناپذیر افزایش نرخ ارز، تولید و توزیع نقدینگی بی‌پشتوانه و مقروض سازی هرچه بیشتر کارگران، گزینه‌ای جز ایستادگی تمام‌قد علیه «وضعیتِ کشتار» موجود را پیش پای مزدبگیران و مطرودان، قرار نمی‌دهد. کسانی که تجربه‌ی به رگبار بستن جمعیت‌های معترض در دل خیابان‌ها را دیده است و می‌داند که دیگر دورنمایی را جهت تحمل این میزان نابرابری ساختاری و محرومیت ندارد.
«متن از گروه نویسندگان #سرخط»
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.