خدا کیست؟ خدا نظام بازار است و دست او همان است که آدام اسمیت “دست نامرئی” نامیده بود. در این نظام به “بندگان” القاء می‌شود که همگی سوژه‌های آزاد هستند و می‌توانند تحت قواعد بازار رقابت کنند. ….

———————————————————

وزیر نفت: قیمت‌ها دست خداست

خدا کیست؟ خدا نظام بازار است و دست او همان است که آدام اسمیت “دست نامرئی” نامیده بود. در این نظام به “بندگان” القاء می‌شود که همگی سوژه‌های آزاد هستند و می‌توانند تحت قواعد بازار رقابت کنند. قواعد بازار در این‌جا تفاوتی با قواعد مذهبی ندارند و به همان اندازه ازلی و ابدی تلقی می‌شوند‌. اختلال در این نظام از طریق شورش سوژه‌های خسته از استثمار و نابرابری، بالافاصله توسط رسانه‌ها و روشنفکرانِ ارگانیکِ سیستم، به‌عنوان انحراف از قوانین مقدسِ بازار تلقی شده و بسته به ساختارهای اجتماعی هر جغرافیا، مشمول تنبیه می‌شود‌.

یکی از این اساطیر، امکانِ “رقابت برای همه” است در حالی‌که هرگز به نابرابری ساختاری در برخورداری از امکان‌های رقابت اشاره نمی‌شود. در حالی‌که توزیع نابرابر امکانات، از بدو تولد فرصت‌های کاملا متفاوت را پیش روی افراد/طبقات اجتماعی قرار می‌دهد.

این‌که وزیر نفت جمهوری اسلامی به‌عنوان وزیر شاهرگ اقتصادی کشور از این گزاره بهره می‌گیرد نشانه‌ی صداقت اوست. سخن او کسانی را خطاب قرار می‌دهد که از سر بلاهت آخوند و اسلام سیاسی را در تضاد با سرمایه‌داری و به‌ویژه مدل نئولیبرالیستی سرمایه‌داری تلقی می‌کنند. او به وضوح مشخص می‌کند که صنایع نفت، گاز و پتروشیمی گرچه به ظاهر ملی هستند ولی تعیین تکلیف بهره‌برداری، توزیع و فروش آن با “خداست”. بنابراین اگر اکثریت جامعه به‌ویژه طبقه‌ی کارگر احساس می‌کنند در این نظام تصمیم‌گیری در حال خرد شدن هستند، باید بدانند که با خدا طرف‌اند. خدایی‌که نمایندگان او طبقه‌ای از بوروکرات‌ها، نظامی‌ها، آخوندها و … هستند که پاسخ اعتراض را با سرکوب می‌دهند. آن‌ها می‌‌‌‌کشند تا در وهله‌ی نخست از ساحتِ قدسیِ بازار دفاع کنند؛ گرچه در آمریکا و فرانسه نام این دفاعِ توام با سرکوب “نبرد با تروریسم” گذاشته شود و در ایران “مبارزه با مخالفان نظام اسلامی”. ( گرچه همه‌ی این‌ها سر “اغتشاش‌گر” نامیدن مخالفان سیستم سلطه، توافق دارند)

نمایندگان این خدا از لیبرال‌‌های عاشق دموکراسی پارلمانی در آمریکا تا سوسیال‌دموکرات‌های نازنینِ شمال اروپا، از نئوفاشیست‌های برزیل و لهستان تا کمونیست‌های جمهوری خلق چین و سپاهی‌های ایران در دفاع از بازار و سرکوب اخلال‌گران و شورشیان علیه بازار، توافق نظر دارند.

زنگنه نیز صادقانه به ما می‌گوید که این خدا دیگر خدای سال‌های دهه‌ی شصت نیست که خرمشهر را آزاد می‌کرد، این خدا خدایی است که قیمت‌ها را آزاد و طبقه‌ی کارگر را به برده تبدیل می‌کند.

متن از گروه نویسندگان #سرخط
https://t.me/SarKhatism

————————————————————