بلوچستان این روزها سوگناک تر از همیشه روزگار می گذراند. مردمی فراموش شده و به حساب نامده از سوی حاکمان که در منتهای فقر و تنگدستی و بیکاری روزگار پر از رنج و شکنج را طی می کنند. ….

——————————————————–

ناآرامی‌های سراوان، عکس از آرشیو سایت لج ور

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران: کشتار اخیر سوخت بران سراوان را محکوم می کنیم

بلوچستان این روزها سوگناک تر از همیشه روزگار می گذراند. مردمی فراموش شده و به حساب نامده از سوی حاکمان که در منتهای فقر و تنگدستی و بیکاری روزگار پر از رنج و شکنج را طی می کنند.

در میان بهت و ناباوری، تصویری دردناک تر از همیشه را این بار عیان دیدند و بر آن سخت گریستند و شوریدند.
آری در صحنه ای دردناک چند نفر از زحمت کشان این سامان که برای لقمه نانی به حمل سوخت مشغول بودند، به ضرب مستقیم گلوله نیروهای نظامی سراوان به شهادت رسیدند.

حاکمیت سالهاست که اداره کشور و سامان آن را با گسترش اختلاس هایی که دیگر در حساب اعداد نمی گنجد، به دست چپاولگرانی سپرده که از تمام آزادی های اساسی برای از بین بردن منابع ایران بهره مندند و دست هیچ کسی هم برای قطع تعدی های آنان کارگر نمی افتد. در میانه همه ی این غارت گری ها وجود کلاس ها و مدارس کپری در مناطق مختلف سیستان و بلوچستان همچون:
زاهدان، خاش، میرجاوه، زابل، بنجار
درجنوب بلوچستان:
چاه بهار. سرباز. ایرانشهر و نهایتا سراوانی که این روزها داغ دار شده است، حکایت از قصور مضاعف حاکمیت در مهیا کردن حداقلی ترین امکانات حقوق شهروندی در طی سالیان سال برای این منطقه محروم و مستضعف بوده است.

دریغا و شگفتا در پیش چشم مردم بلوچ، قطار قطار کامیون های سوخت در نهایت آزادی به کشورهای همسایه گسیل می شود اما هم وطنان به ستوه آمده برای لقمه نانی جزئی، چنین به تیر مستقیم گلوله از پای در می آیند.

نظامی که در بدو تأسیس خود با شعار حمایت از محرومان و تأسیس بنیاد مستضعفان و کمیته امداد امام خمینی، مدعی حمایت از محرومان بود،امروز بیشترین وجهه ی همت خود را در برخورد با محروم ترین و مظلوم ترین قشر سرزمین ما نهاده است. کولبران را به حال خود رها کرده و در سرمای سخت یکی از پس دیگری تلف می شوند و گاه آنها هم به تیر مستقیم مأموران گرفتار می آیند. متاسفانه با گذشت زمان و دیدن تصاویر دردناکی که بر کولبران و سوختبران رفته، حاکمیت روند برخوردهای خود را شدت بخشید که در آخرین مورد بنا بر پاره ای از گزارش ها ده نفر از سوختبران سراوان به ضرب مستقیم گلوله ماموران از پای در آمدند و پس از این واقعه که موجی از اعتراضات بلوچ های مظلوم را در پی داشت، با قطع اینترنت دست به سرکوب معترضان زده شد که هنوز از چند و چون میزان این سرکوب و کشته ها و زخمی های احتمالی خبر دقیقی در دست نیست.

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران با عرض تسلیت خدمت خانواده های جان باختگان اخیر سراوان، انتظار دارد مقامات تصمیم ساز در لایه های فوقانی قدرت با تجدید نظر در روند سرکوب اقوام و اقلیت های قومی و مذهبی، به جای ادامه روند خشونت بار برخورد با معترضان، تغییر رویه های نامناسب پیشین را با بازخوانی دقیق چگونگی شکل گیری این اعتراض ها، در دستور کار قرار دهند و با تجدید نظر اساسی در روش های آزمون شده پیشین خود که به شکاف حداکثری حکومت_ملت منجر شده، با در پیش گیری رشته کوشش های مردم سالارانه، به رغم در هم شکسته شدن جدول ارزش های انسانی و اخلاقی، به رنج و اندوه قوم دردمند بلوچ و سایر رنج دیدگان مستمر از کارگر تا کولبر و دانشجو و معلم و روزنامه نگار و کنشگران مدنی و فعالان محیط زیست و انجمن های مردم نهادی چون جمعیت امام علی پایان دهند.

اگرحاکمیت نخواهد بپذیرد که راه حل پایان دادن به شکاف ملت_حکومت نه سرکوب معترضان بل شنیدن صدای آنهاست،دیری نخواهد گذشت  که نتایج و عواقب خطرناک این نشنیدن ها گریبان حاکمان را چاک چاک خواهد کرد و  از قول سعدی باید به آنها گوشزد کرد:
مکن که مظلمه خلق راجزایی هست.

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
یازدهم اسفند ۱۳۹۹
www.hamahangi.org

——————————————————–