از هپکو تا هفت تپه؛ مبارزهٔ کارگران ضد خصوصی‌سازی ادامه دارد
سرنوشت کارخانه هپکو نماد تضعیف و نابودی تولید ملی است. کارگران هپکو فساد حاکم بر خصوصی‌سازی شرکت در مرحله‌های مختلف را افشا کرده‌اند. این کارگران بارها و با نشر بیانیه‌هایی متعدد به‌توصیف شرایط این کارخانه مادر پس از خصوصی‌سازی پرداخته‌اند. ….
—————————————————————–
عکس از آرشیو
از هپکو تا هفت تپه؛ مبارزهٔ کارگران ضد خصوصی‌سازی ادامه دارد
حکومت با پیشبرد سیاست تهدید، سرکوب، فرسایشی‌کردن اعتراض‌ها به‌هدف ناامیدساختن کارگران و اخراج فعالان کارگری، کوشید به مقاومت، اعتراض‌ها، و مبارزه کارگران خاتمه دهد. اما به‌رغم تشدید سرکوب و خشونت ، کارگران کشورمان از هفت‌تپه گرفته تا هپکو و دیگر واحدها مانند فولاد اهواز، کشت و صنعت مغان، آذرآب، پرستاران شاغل در بیمارستان‌های خصوصی، فرهنگیان، و جز اینان، به مبارزهٔ ستودنی‌شان ضد برنامه تعدیل ساختاری و سیاست خصوصی‌سازی و غارت اموال، پیگیر ادامه می‌دهند.
به دنبال اعتراض‌های گسترده کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه از سال ۹۷ تا به‌امروز و به‌رغم اخراج، احضار، و تهدید کارگران از سوی دستگاه امنیتی، کارگران هفت‌تپه اعتراض‌ها و اعتصاب‌هایی را با خواست لغو خصوصی‌سازی شرکت و بازگشت آن به “بخش عمومی- دولتی” در سال‌های ۹۸ و ۹۹ پشت سر گذاشتند. در چند ماه اخیر، دولت، قوه قضائیه، و مجلس نمایشی مضحک برای فریب کارگران اجرا کرده‌اند. با حمایت کارگزاران ارشد مانند معاون اول رئیس‌جمهور، کارفرمای اختلاس‌گر شرکت هفت‌تپه میلیاردها تومان از منابع ملی را به‌جیب زده است، و اخیراً حتی دادگاه رسیدگی به این اختلاس نیز متوقف شده‌است. باوجود همه این مانورها، مبارزه کارگران هفت‌تپه هم‌چنان ادامه دارد.
سرنوشت کارخانه هپکو نماد تضعیف و نابودی تولید ملی است. کارگران هپکو فساد حاکم بر خصوصی‌سازی شرکت در مرحله‌های مختلف را افشا کرده‌اند. این کارگران بارها و با نشر بیانیه‌هایی متعدد به‌توصیف شرایط این کارخانه مادر پس از خصوصی‌سازی پرداخته‌اند. کارخانه هپکو پس از خصوصی‌سازی به‌دفعات میان سهام‌داران و مدیران مختلف دست به‌دست شده است. هیچ‌یک از این مدیران و سرمایه‌گذاران به‌فکر تقویت تولید و ارتقای خطوط تولید این شرکت بسیار مهم صنعتی نبوده‌اند. بعد از بالا آوردن بدهی کلان ۱۲۰۰ میلیارد تومانی، دولت هپکو را به سازمان تأمین اجتماعی واگذار کرد. کارگران با این واگذاری نیز مخالف بودند، زیرا خواست اصلی آنان توقف خصوصی‌سازی و بازگشت به پوشش دولتی بوده و هست. در اعتراض‌های اخیر کارگران علاوه بر برگزاری تجمع‌های اعتراضی در ۱۸، ۲۷، و ۲۹ بهمن‌ماه در شهر اراک، روز ۱۸ بهمن‌ماه ۹۹ تعدادی از نمایندگان کارگران با سفر دو روزه به تهران در مقابل مجلس، وزارت کار، و سازمان تأمین اجتماعی تجمع‌هایی اعتراضی برگزار کردند. روز سوم اسفندماه ۹۹ نیز، با در دست داشتن “تابوت نمادین هپکو” و اعلام اینکه “به هیچ‌کدام از وعده‌ها عمل نکرده‌اند”، کارگران هپکو با ۲ ماه حقوق معوقه در مرکز شهر اراک و مقابل سازمان تأمین اجتماعی تجمع کردند.
کارگران هپکو اعلام کرده‌اند به مبارزه‌شان تا دستیابی به مطالبه‌های‌شان ادامه خواهند داد. تجربه اعتراض‌ها و اعتصاب‌های کارگران هپکو، هفت‌تپه، و دیگر واحدها ثابت می‌کند تنها راه دستیابی به مطالبات برحق و تأمین امنیت شغلی، مبارزه متحد و پیگیر است.
اتحاد سراسری بازنشستگان ایران
https://t.me/etehadesarasari
——————————————————-
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.