ستاد ملی کرونا: «پول بدهید که منتظر نمانید»

در چنین وضعیتی خبری منتشر می‌شود که سهمیه‌ی واکسن کارگران شهرداری آبادان را مدیران و اعضای شورای شهر که ماسک زدند و لباس پاکبانان را پوشیدن می‌زنند. در پاسخ جمهوری اسلامی باز هم «آس» دیگری رو می‌کند؛ علیرضا رئیسی، سخنگوی ستاد ملی کرونا امروز اعلام کرد که اگر افرادی می‌خواهند زودتر از موعد مقرری که در سند ملی واکسیناسیون درج شده واکسن بزنند، باید هزینه‌ی آن را بپردازند. ….

———————————————————

vaksen

ستاد ملی کرونا: «پول بدهید که منتظر نمانید»

#سرخط:

در چند هفته‌ی گذشته کرونا در ایران تقریباً چنین تصویری را از خود به جای گذاشته است: هر روز «آمار رسمی» مرگ بر اثر کرونا جابه‌جا می‌شود، آمار مبتلایان به سرعت در حال افزایش است و مسئولین جمهوری اسلامی رنگ‌بندی‌هایی جدیدی برای نشان دادن وضعیت کشور ارائه می‌دهند.
فرودستانی که تحت هیچگونه حمایتی نیستند، هر روز مجبورند برای بقا سر کار بروند و عکس‌هایشان در صف و مترو نمونه‌ی «عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی» بازنمایی می‌شود.
ظرفیت بسیاری از بیمارستان‌ها کاملاً تکمیل شده است؛ چه تخت‌های درمانشان و چه کمدهای سردخانه‌هایشان.

جمهوری اسلامی که یکی از پایین‌ترین آمارهای واکسیناسیون عمومی در منطقه را به خود اختصاص داده است، در پاسخ به خواست‌ عمومی واکسیناسیون، هر روز خبر از «تولید واکسن داخلی از شنبه» را می‌دهد.

در چنین وضعیتی خبری منتشر می‌شود که سهمیه‌ی واکسن کارگران شهرداری آبادان را مدیران و اعضای شورای شهر که ماسک زدند و لباس پاکبانان را پوشیدن می‌زنند. در پاسخ جمهوری اسلامی باز هم «آس» دیگری رو می‌کند؛ علیرضا رئیسی، سخنگوی ستاد ملی کرونا امروز اعلام کرد که اگر افرادی می‌خواهند زودتر از موعد مقرری که در سند ملی واکسیناسیون درج شده واکسن بزنند، باید هزینه‌ی آن را بپردازند.

در واقع مسئله اصلا بر سر این نیست که چرا افرادی از سهمیه‌ی گروه‌های تحت خطر استفاده می‌کنند. در هر صورت برخی جان‌ها ارزشمندترند و مسئله تنها بر سر این است که باید هزینه‌اش پرداخت شود. در این حالت دیگر نیاز نیست جان‌های ارزشمند، لباس پاکبانان را که پایین‌تر از شان آنان است بپوشند و خود را پشت ماسک پنهان کنند، بلکه کافی‌ست با سری افراشته کارت بکشند. دیگر آقازاده‌ها و کارآفرینانِ ارزشمند نیاز نیست در وضعیت قرمز و سیاه کرونایی نگرانی به خود راه دهند. آنانی در هیچ صفی نمی‌مانند. پول می‌دهند که در صف نباشند و منتظر نمانند. انتظار تنها مختص فرودستان و رانده‌شدگانی است که «صف دوست دارند». آنان با این تدابیر می‌توانند مدت زمان بیشتری در صف بمانند و لذت ببرند. صفی که این‌بار انتظار مرگ را در آن می‌کشند.

———————————————————

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.