این بیانیه قرار بوده است در مراسم روز جمعه چهارم خرداد خوانده شود. اما با یورش ماموران امنیتی این مراسم برگزار نشد.
کانون نویسندگان ایران را کسانی پنجاه ساله کردند. بجاست نام تکتکشان را ببریم و به احترامشان بایستیم. لازم است از بانیان و کوشندگان هر سه دوره و خاصه دورهی سوم که نزدیک به سیسال دوام آورده است و هنوز در تاریخ آن بهسر میبریم یاد شود. برای درک اهمیت کار آنها دانستن این واقعیت کفایت میکند: سال ۱۳۸۲ یعنی پانزده سال پیش به دنبال مخالفت نهاد امنیتی با برگزاری مجمع عمومی و سختتر شدن شرایط برای کانون، بعضی گفتند اینجا پایان کار است بهتر که تعطیل کنیم. فعالیت کانون پس از انتخابات سال ۱۳۷۷ ممکن بود پنج ساله تمام شود؛ اما دیگرانی بار آن را بر شانههای خود گذاشتند و با تحمل مشقات فراوان تا اینجا، تا امروز، آوردند. در این مجال نمیگنجد از یکایک آنها یاد کنیم؛ اما مطمئن هستیم که پاداش پایداری خود را در وجود و دوام کانون گرفتهاند و میگیرند. گرامی باد پنجاهمین سال بنیانگذاری کانون نویسندگان ایران؛ نامی تابناک در پهنهی سانسورستیزی و آزادی اندیشه و بیان بیهیچ حصر و استثنا. …. ادامه »
ارسال شده با موضوع »
هنر و ادبیات |
دیدگاهها خاموش