______________________________________________________________

2009-05-27

زندگینامه Björn Afzelius خواننده، شاعر و نویسنده سوئدی به همراه ترجمه چند ترانه از او

جهت مشاهده و شنیدن ترانه های بالا بر روی آنها کلیک کنید!

مترجم: پیام پرتوی

Björn Afzelius در شهر هسکووارنا در استان اسمولند سوئد متولد شد اما در سال ١٩٥٥ با والدین خود به Hökarängen واقع در بیرون شهر استکهلم (در آنجا او را به خاطر داشتن لهجه اسمولندی مسخره میکردند) مهاجرت کرد. ٬ او آموخت که به لهجه استکهلمی صحبت کند و در سال ١٩٦١ به Landsakrona یکی از شهرهای استان Skåne (در آنجا او را به خاطر داشتن لهجه استکهلمی مسخره میکردند. او یاد گرفت که به لهجه اسکونه ای – لهجه ای که پس از آن صحبت کرد و تا آخر عمر خواند) صحبت کند.

١٩٦٣ به مالمو (یکی از شهرهای واقع در استان Skåne) مهاجرت نمود. ١٩٧٦ زماینکه دومین آلبوم او به نام "برای پادشاه و مادر وطن" که به تنهایی خوانده بود منتشر شد٬ به گاتنبرگ٬ شهری که به محل زندگی او تبدیل شد مهاجرت نمود. او با وجود این، خانه دومی در منطقه ای از ایتالیا به نام Ligurien داشت. او در آنجا خود را خلاقتر احساس نموده و بسیاری از ترانه های خود را نیز در آنجا نوشت.

در سال ١٩٧۰ او به همراه Mikael Wiehe و Peter Clemmedson گروه Hoola Bandoola را تشکیل دادند که تبدیل بی یکی از بزرگترین در Proggrörelse (جنبش موزیک سوئدی) شد. اشعار ترانه های او اغلب وضعیت جامعه را مورد انتقاد قرار داده و سوسیالیستی میباشند٬ و هر دو Björn Afzelius و Mikael Wiehe علاقه شدیدی به سیاست و فعالیتهای اجتماعی داشته و اغلب در جشنهایی که به خاطر پشتیبانی از جنبشها و کشورهای فقیر برگذار میشد کنسرت میدادند. آمریکای لایین منطقه ای بود که آنها بشدت به آن عشق ورزیده و احترام میگذاشتند. Bob Dylan, Silvio Rodriguez و Anne Linnet از جمله آهنگسازان/ شاعرانی بودند که Björn Afzelius نوشته های آنها را به سوئدی ترجمه نموده است اما اغلب اشعار و ترانه های آوازهای خود را او خودش نوشت. در سال ١٩٧٤ اولین آلبوم او "او کیه که میترسه؟" به بازار آمد. با این وجود او تا سال ١٩٧٦ در Hoola Bandoola باقی ماند٬ سپس با خواندن ترانه های "برای پادشاه و مادر وطن" که از جانب استودیوی Nacksving منتشر شد ترانه خوانی به صورت یک نفره را آغاز نمود و به خاطر آن از جانب Cornelis Vreeswijk مورد تشویق قرار گرفت. در اولین آلبوم "او کیه که میترسه" ترانه های "اختاپوس" نیز وجود داشت که اولین ترانه ساخت Björn Afzelius بود. این آهنگ از طرف Mikael Wiehe پس چندین بار تغییر که بهBjörn Afzelius نیروی محرکه لازمه برای ادامه ترانه نویسی را داد مورد قبول واقع شد. طی ٢٥ سال پس از آن او ١٥۰ ترانه نوشت . او بعدها به شوخی به Mikael Wiehe گفت: "این خیلی عجیبه که ما با هم دوستان خوبی هستیم٬ برای اینکه من اصلا از تو خوشم نمیومد". منظور او از این شوخی نشان دادن رفتار سلطه جویانه Mikael Wiehe در گروه Hoola Bandoola بود.

رابطه Björn Afzelius با روزنامه نگاران و برعکس٬ سرد بود٬ اما در نروژ و دانمارک انتقادات از او عالی بود و در دانمارک در کلاس یک نابغه در موسیقی قرار داشت. Björn Afzelius به انتقادات سوئدیها اهمیت نمیداد و میگفت که خود را با شنیدن انتقادات شنونده های خود که او برای آنها مینواخت خشنود میسازد.

در انتخابات سال ١٩٨٥ که بزرگترین رقبای شرکت کننده در آن Olof Palme سوسیال دمکرات و  Ulf Adelshon میانه رو بودند٬ او "ترانه گروه سیاه" را خواند. او در این ترانه میانه روها را مورد سرزنش قرار داد. بر اساس گفته Björn Afzelius ٬ در کتاب ٩٥ ترانه (١٩٩٦)

Olof Palme لبخند زد اما Ulf Adelsohn در یک برنامه رادیویی بدون اینکه بداند که برنامه آغاز شده بود گفت که او شخصا Björn Afzelius را خواهد کشت.

سال ١٩٨٧ استودیوی او به نام Trasmission ورشکست شد و او میخواست که شرکت دیگری را تاسیس نماید. برای اینکه بتواند برای شرکت جدید خود که نام دختران او Rebcca٬ Isabelle و Rebelle (که مادرشان Mariane Lindberg De Geer نام داشت) را به خود گرفت پول تهیه نماید او با گیتار خود به تنهایی به سراسر کشور سفر کرد.

١٩٩٣ او رمان "یک بار در هاوانا" را منتشر نمود. یک تصفیه حساب شخصی با سیستم سیاسی حاکم بر  کوبا که به گفته Björn Afzelius که خود از هواداران کوبا بود تبدیل به دیکتاتوری از نوع استالینی شده است. سال ١٩٩٦ Hoola Bandoola به خاطر اجرای کنسرت از نوع شکل گرفت. آنها از جمله در مالمو٬ لاندسکرونا و گوتنبرگ برنامه اجرا نمودند. حتی سه سال پس از مرگ Björn Afzelius این گروه گرد هم آمده و برنامه ها اجرا کردند. Björn Afzelius یک از هواداران تیم فوتبال Örgryte٬ امری که با توجه به جایگاه طبقاتی این تیم به عنوان تیمی متعلق به سرمایه داران کمی عجیب به نظر میامد. از جمله او بخش " پشتیبانی از Örgryte از فلسفه زندگی صحبت میکند" را در کتاب خود "A تا Örgryte" که در سال ١٩٨٧ منتشر شد نوشت.

طی تابستان ١٩٩٧ او ترانه آکوستیک سه نفره Afzelious, Bygren, Råstam را چند شبی در مهمانسرای Slussen واقع در Bohuslän اجرا نمود. او گلو درد داشت اما خود را چنین راضی نمود که همه میتوانستند گلو درد داشته باشند. در پاییز ١٩٩٧ پزشکان حنجره او را معاینه و نه تنها یک غده سرطانی در حنجره داشت بلکه مبتلا به سرطان ریه نیز بود. چند ماه بعد در سن ٥۰ سالگی او اثر جدید خود "افکار" را به بازار فرستاد. در محافل روزنامه نگاری چنین شایع شد که Afzelious در حال مرگ بود. اما او نمیخواست که روزنامه ها در مورد بیماری او بنویسند. اما به دلیل اینکه CD او به نام "افکار" منتشر شده بود٬ مجبور به مصاحبه با آنها شد. اما او منکر بیماری خود شد. روزنامه نگاران از او در مورد سیگار کشیدن٬ خدا و مرگ و اینکه شایع شده بود که او مریض بود سوال کردند٬ اما او گفت که پخش این شایعات بسیار چندش آور بوده و کاملا بی اساس است.

با وجود این طی پاییز سال ١٩٩٧ به عبارت دیگر در ماه سپتامبر برای ملاقات دوست صمیمی خود Mikael Wiehe به مالمو سفر کرد و جریان بیماری خو درا با او در میان گذاشت. زمانیکه که او دوباره به گوتنبرگ بازگشت Mikael Wiehe ترانه ای به نام "آنچیزی که من میتوانستم باشم" را نوشت. Mikael Wiehe در ملاقات بعدیشان این ترانه را برای Afzelious اجرا کرد و Afzelious از او خواهش کرد که این ترانه را در مراسم خاکسپاریش برای او بخواند و او نیز چنین کرد.

 Afzelious درسالهای آخر عمرش به عضویت حزب چپ سوئد (Vänster Partiet یک حزب رفرمیستی [مترجم]) در آمد.

Afzelious در ١٦ فوریه ١٩٩٩ در بیمارستان دانشگاه Sahlgrenska واقع در گوتنبرگ به دلیل ابتلا به بیماری سرطان ریه وفات نمود. در زمان مرگش او آرتیست و خواننده سوئدی بود که بیشترین تعداد CD را فروخته بود. او را در گورستانی به نام Västra Kyrkogård دفن نمودند. Afzelious ٦٢ سال عمر کرد.

جهت مشاهده و شنیدن ترانه های بالا بر روی آنها کلیک کنید!