|
|
______________________________________________________________
2009-04-23
اول مه و دانشگاه
اليا تابش
20آپريل 2009
در حاليکه حدود يک هفته به اول می باقی مانده فضايی ملتهب در بخشهای مختلف
جامعه برپاست . چند سال اخير روز جهانی کارگر (اول مه) به يکی از روزها ی مهم
اعتراضی در جامعه ايران تبديل شده است. روزهايی که درچگونگی توازن قوا و چگونگی
پيشبرد و آيندهٔ مبارزات تاثير گذار و تعيين کننده شده اند . کارگران در شهرهای
مختلف در اين روز به عناوين مختلف تجمعات اعتراضی بر پا ميدارند . نگاهی کوتاه به
مراسمهای سالهای اخير که بيندازيد چه از نحوهٔ برگزاری و چه شعارها و مطالبات متوجه
ميشويد که هر چه به جلوتر ميآييد شکلی اجتماعی تر،پيشروتروپايه ای تر به خود
ميگيرند. خانواده های کارگران دخالتگرانه تر شرکت ميکنند ، اگر از فعالين کارگری
کسی بازداشت يا تهديد شود سريع عکس العمل نشان ميدهند ، خواهان آزديشان ميشوند و2
ويژگی مهم ديگر اينکه مطالبات کارگران سر مسائل اساسی و تعيين تکليف کننده با
جمهوری اسلامی مطرح ميشوند و ساير بخشهای معترض جامعه را نيز به حمايت و متحد شدن
فرا ميخواند. افزايش دستمزدها و تشکل های کارگری از خواسته هايی هستند که يک پايه
هميشگی اعتراضات اخير کارگری بوده است و اين خصوصيات و خواسته ها است که رژيم را به
هراس انداخته است تا آنجا که سال جديد توسط خود حکومتی ها سال اعتصابات کارگری نام
گرفته است.
يک خصوصيت ديگر که جلب توجه ميکند انعکاس رويدادهای سياسی جامعه در مبارزات کارگری
است. از انرژی هسته ای تا ...امروز مسئله انتخابات ، هر جا اعتراضی بوده انعکاس اين
موارد در شعارها ديده ميشود. اين هوشياری مبارزين و فعالين کارگری را در قبال مسائل
اطراف و تشخيص ربط اتفاقات با مشکلات را ميرساند. به نظر من شعار" زندگی انسانی حق
مسلم ماست" که به يکی از شعا رهای ثابت اعتراضات کارگری تبديل شده است چهره واقعی و
ملموسی از مبارزات اين بخش ارائه ميدهد.
بعد ديگر مساله عکس العمل ديگر بخشهای معترض جامعه در قبال اول مه و به طور کلی
مسائل کارگری است. در شرايط حاضر اعتراضات و خواستههای قسمتهای مختلف جامعه به هم
گره خورده است . اين مسئله ای صرفا تئوری نيست که تنها بشود به صورت تئوری راجع آن
بحث کرد و يا حتی به عنوان يک وجه لازم و مهم در موردش اظهار نظر کرد بلکه دريافتی
برخاسته از واقعيت جامعه است که وجود دارد. به نظر من ارتباط اين بخشها با هم و
تاثيرشان بر يکديگر نقش بسبار تعيين کننده ای در دستاوردها و نتايج مبارزات در همين
امروز و آينده خواهد داشت.
به صورت کلی سه بخش اصلی و تاثير گذار در اعتراضات امروزجامعه ايران وجود دارند :
جنبش کارگری ، دانشجويان و جوانان و زنان. اگر بخواهم خصوصيتی ويژه برای اول می
امسال (11 ارديبهشت) تعيين کنم سراسری بودن و همه گير بودن آن و دخالت و شرکت همه
اقشار جامعه در اين روز است. يعنی همان چيزی که ميتواند امسال به اين روز ويژگی
تعيين کننده ای ببخشد و بايد تلاش فعالين برای تبديل کردن اين روز به روزاعتراض همه
گانی و حضورعموم جامعه باشد.
و اما نقش دانشجويان و ارتباط اعتراضات دانشجويی و کارگری . بعد از تعطيلات سال
جديد و باز شدن دوباره دانشگاهها و آغاز کلاسها اعتراضات در دانشگاه ها از سر گرفته
شد. اين در حاليست که دانشگاه سال گذشته فضايی ملتهب و اعتراضی را پشت سر گذاشت و
در عين حال وضعيتی دشوار و نا آرام برای جمهوری اسلامی به دنبال داشت . خصوصيت بارز
اعتراضات دانشگاهها به ميان آمدن توده ای دانشجويان است. يک ويژگی اساسی دوره های
اخير سياسی تر شدن هر چه بيشتر فضای اعتراضات است تا جايی که نوک پيکان به صورت
مشخص به بود و نبود اين رژيم برگشته و توده دانشجو توهمی به ماهيت بخشهای مختلف
جمهوری اسلامی ندارد. مسئله بعدی اينکه جنبش دانشجويی خود و اعتراضاتش را بر مبنای
بستر اعتراضات جامعه ميبيند و از اين روست خود را متحد جنبش کارگری و يا زنان
ميداند. شعار " آزادی برابری هويت انسانی " در دانشگاه به نوعی شکل ديگر " زندگی
انسانی حق مسلم ماست " هست و يا مبارزه دانشجويان برای از بين بردن آپارتايد جنسی و
ديوار جنسيتی در دانشگاه در واقع ادامه همان مبارزات جنبش زنان در جامعه است. تا
کنون چندين بار اتفاق افتاده که بعد از اعتراض وسعيی که در دانشگاهی سر مسئله ای
صورت گرفته بخشهای پيشرو جمعهای کارگری هم به عناوين مختلف حمايت خود را اعلام کرده
اند و همينطور بالعکس از طرف دانشجويان. نمونه های بسيار جالبی در اين مورد وجود
دارند. يکی از اين حرکتها طرح صندوق جمع آوری کمک مالی برای حمايت از کارگران
زندانی توسط دانشجويان بود و متاخرترين اش حضور دانشجويان در تجمع اعتراضی کارگران
لوله سازی اهواز و اعلام حمايت از مبارزات و خواسته های اين کارگران در هفته گذشته
بود. اين حرکت گامی مهم و عملی است که می بايست مورد توجه قرار گيرد . از اين سر که
اعتراضات دانشجويی با گامهايی نظير اين وارد سطح ديگری از مبارزه ميشود. اين الگويی
است که به نظرم بايست روبرو و چشم انداز فعالين دانشجويی باشد. اول ماه مه روز
جهانی کارگر ازآن روزهايی است که بايست دانشگاه تاثير و نقش ويژه ای در آن داشته
باشد و در دو سطح کلی ميشود به آن پرداخت کرد. يکی آن دسته کارها، حرکات و برنامه
هايی که در داخل دانشگاه و فضای مربوط به آن ميتوان انجام داد و ديگر اينکه برای
حضور در جمعها ، اعتراضات و تجمعات کارگری حضور و نقش موثر داشت. انتشار و انتقال
مرتب اخبار کارگری به فضای دانشگاه ها تاثبر فراوانی در شرکت توده دانشجو در اين
مبارزات خواهند داشت و اين به عهده فعالين اين عرصه است. به هر صورت در روزهای باقی
مانده بايست خط کلی که فعالين دانشجويی دنبال ميکنند در اين مسير باشد. فعالين
دانشجويی از اين مرحله به بعد بايست کاری که پيش روی خود ميگذارند را در سطحی وسيع
تر و در دل اعتراضات جاری در بطن جامعه و در ارتباط تنگاتنگ با آن پيش ببرند.
-----------------------------
منبع: روشنگری