______________________________________________________________

2008-07-19

                                    گفتگو با اینترنت

م. ساقی

روزگار غریبی است اینترنت
در آینه ی چشمان تو

 چه چیزها می توان آه کشید
چه چیزها می توان
با بغضی له شده و زخمی و آوار شده
...فریاد کرد
و یا از کنار همه ی آنان

آرام و بی خیال
گم شد

در آینه ی چشمان تو
می توان ساعتها نگریست
می توان قرنها گریست
می توان روز و شب
و نیمه شب
کُشت و نابود گشت
و مردار شد
و یا جنگید و صلح آفرید

آری اینترنت
افسرده ای و پریشان و رنجور
"هنگامی که اختاپوس" فقر
کودکان گرسنه و لهیده ی شهر را

می بلعد،

"و سرب گدازان" اعتیاد

دانایی و توانایی جوانان

و نوجوانان را،
می سوزاند و تبخیر می کند

...آری
در آینه ی چشمان تو
همه چیز می توان مرور کرد:

 شاعران و نویسندگانی مچاله شده،
با قلم هایی بیمار و سرد

شاعران و نویسندگانی فروتن و هموار

با قلم هایی گشاده و روشن

هنرمندانی تاریک و غبارآلود
با قلبهایی لبالب از تردید،

هنرمندانی زلال و بارانی

با قلبهایی پر از طلوع صبح

در آینه ی چشمان تو می توان
"با دلارهای" بیت رهبری
شغالان سیاسی و فرهنگی را
بکار گرفت
" و در بازار بی شرم" سیاست "و" خون
به هرزگی و معامله واداشت

آری اینترنت
سرشاری از شراب های زهرآلود
لبالبی از آرزوهای محال

در آینه ی چشمان گشاده ی تو
می توان جوانان آفتاب و آینه را
اندیشه کرد
طول و دراز ، و با نگاهی
و شوقی بی درو پیکر،
به جشن نشست

در آینه چشمان تو همچنین
می توان با تمام توان
... در خیابانهای عرفانی و عشقی و
پایکوبی کرد و درخشید
و یا بدون دلواپسی و احتیاط
به دختر بازی پرداخت

آری اینترنت
افسرده ای و پریشانی و رنجور
گشاده ای و بسیط و صبور
نابکاری و زبونی و بدگوهر
جلادی و فریبکار و متدین
سرمستی و بزرگوار و متمدن
آبادی و آزادی و سرشار

آری اینترنت
در چشمان گشاده ی تو

چه چیزها که نمی توان ندید...

14.07.2008